محمدرضا صفدری در مجلس یادبود کورش اسدی گفته است: «ای آفتاب روشن آبادان بی من روشن چگونه ای؟» انگار صدای کورش اسدی از درون گلوی محمدرضا صفدری بیرون آمده باشد و او از درون حنجره رفیق اش آفتاب را خطاب کرده باشد. اما برای چه کورش اسدی باید چنین آفتاب را خطاب کند؟ کورش اسدی نگریستن به چیزها را از نگریستن به آفتاب آموخته است. خیره نگریستن در آفتاب کورکننده است. برای نگریستن به آفتاب، برای خیره شدن در خورشید باید بدل زد، باید چشم خورشید را کور کرد. معنای «نوشتار کسوف» این است. وقتی ماه، خورشید را می پوشاند، وقتی خورشید از تابیدن باز می ماند، می توان به تاج خورشید نگریست. به لبه های خورشید. بهترین راه