هزینه بر عهده میزبان بود و گفته بودند با تاکسی از فرودگاه به هتل برویم. به رسم علاقه ای که به دیدن شهرهای جدید دارم، تصمیم گرفتم با اتوبوس بروم. برای خرید بلیت سکه لازم بود و من سکه کافی نداشتم، از دختری که در ایستگاه ایستاده بود پرسیدم می تواند پنج یورو برایم خرد کند و سر گفت وگو باز شد. سوال اولش این بود که مال کجایی و اینجا چه می کنی؟ در لحنش معلوم بود دل خوشی از این شهر ندارد، انگار پرسیده باشد «در این خراب شده» چه کار می کنی؟ گفتم ایرانی هستم و برای کار آمدم. ظاهرش به ساکنان شمال آفریقا می خورد یا جنوب ایران، پوست گندمی تیره، موی فرفری و صورت بیضی شکل. با تاکید گفت: «من اهل همین شهرم» انگار