ترجمه زیر بخشی از متن سخنرانی شیموس هینی «Feeling into Words»، در انجمن سلطنتی ادبیات است که در مجموعه نوشته هایش با عنوان «دلمشغولی ها» (چاپ اول، 1980، لندن) نیز آمده است. ضرورت ترجمه این نوشته، با آن که چند دهه از عمرش می گذرد و در این مدت مسائل مختلفی در شعر مطرح شده است، قابل توجیه است؛ زیرا به مسائل و تجربه هایی می پردازد که همیشه برای شاعر جدی (به خصوص برای شاعران جوان و نیز خوانندگان شعر) مطرح است. در این نوشته، هینی به چندین نکته اساسی می پردازد، از جمله: یک شاعر چگونه صدای خاص خود را می یابد؟ چگونه «یک شعر چون ورمی در گلو... آغاز می شود. اندیشه را کشف می کند و اندیشه واژه را»؟ تفاوت «شیوه» و «صنعت» چیست؟ در جهانی پر از خشونت، چگونه زیبایی با پیشکش کردن نمادهایی درخور این خشونت خود را توجیه می کند؟