لحظه ای که مجسمه بودا در سال 1379 به وسیله طالبان به توپ بسته شد و فرو ریخت، به عنوان نمادی از فروپاشی فرهنگی کشور افغانستان تلقی شد. مجسمه بودا را که آمیزه شگفت انگیزی از هنر پیکرتراشی یونانی، مهندسی پارسی و جهان بینی شرقی بود، می شد به تجسم میراث گفت وگو، تبادل فرهنگی و همزیستی و آشتی تشبیه کرد. مجسمه ای که از تندباد مغول و تاخت وتاز یغماگران آسیای مرکزی جان سالم به در برده بود، در برابر حجم ارتجاع و تاریکی طالبان تاب نیاورد. با فرو ریختن بودا، سرزمین افغانستان نیز در زیر این همه بار نادانی زانو زد؛ سرزمینی که در حداقل دو هزاره گذشته گاهواره تمدن و دانش و معرفت بوده است و هنوز نام بسیاری از