در این روزها که مرتضوی در حال محاکمه شدن است، باید به مساله ای اذعان کرد. یکی از امیدهای من به اصلاحات در این است که سعید مرتضوی محاکمه شده و حکم بازداشتش قرار است اجرا شود. شاید در دهه گذشته محکوم شدن سعید مرتضوی دور از ذهن بود. زمانی به او گفتم که آنقدر مردانگی دارم که روزی که تو را محاکمه می کنند، رایگان وکالت تو را به عهده بگیرم. آقای مرتضوی بدعت هایی گذاشت که متاسفانه هنوز هم این بدعت ها جاری و ساری است. قانونی به نام قانون اقدامات تربیتی و امنیتی داریم. این قانون مربوط به مجرمین خطرناک و جرم های تکرار شده شان است. در ماده 1 آن نوع محاکمه این نوع مجرمین را می گوید. در یکی از مواد آن آمده ابزار و وسایلی که مربوط به این مجرمان خطرناک است، تعیین تکلیف کرده و به صراحت گفته که اموالی که از خانه فساد به دست می آید می تواند مهر و موم شود. این قانون در مورد محکومینی است که تکرار جرم می کنند. آقای مرتضوی برای اولین بار به این قانون استناد کرد و قانونی را که مصداق آن به راه انداختن خانه فساد است، در مورد مطبوعات اجرا کرده و تسری داد. مرتضوی دفتر روزنامه هایی را در آن زمان مهر و موم کرد. وقتی قانون را برای او خواندم و گفتم مربوط به موضوعات دیگری است، مرتضوی گفت من به آن کار ندارم، اینجا نوشته می توان ابزار کار را توقیف کرد.