دیابت نوع 2 ازجمله شایع ترین بیماری های غیرواگیر در جهان است که به دلیل عدم پاسخگویی سلول های بدن به انسولین رخ می دهد و منجر به افزایش غیرعادی سطح گلوکز خون می شود. عوارض مقاومت به انسولین عبارتند از: نوروپاتی (عصب آسیبی)، اختلالات بینایی مانند آب سیاه و آب مروارید و بیماری های پوستی. مطالعات مختلفی نشان داده اند ارتباط دوطرفه ای بین دیابت و بیماری پریودندیت (التهاب لثه) وجود دارد. نتایج مطالعات اخیر پژوهشگران دانشگاه بارسلونا نیز حاکی از آن است مبتلایان به دیابت نوع 2 درصورت رعایت بهداشت دهان و دندان راحت تر می توانند سطح گلوکز خون شان را مدیریت کنند.

در پژوهش مذکور، 90 شرکت کننده مبتلا به دیابت نوع 2 با سطح هموگلوبین 7/7A1C درصد مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه تحت آموزش بهداشت دهان ودندان قرار گرفتند و همچنین دندان ها و نواحی زیر لثه در این افراد طی فرآیندی غیرجراحی از هرگونه جرم و پلاک سطحی پاک شد، اما جرم و پلاک دندان در گروه دیگر فقط تا بالای خط لثه تمیز شد. تمامی شرکت کنندگان در فواصل زمانی معینی از لحاظ سطح هموگلوبین A1c، قندخون ناشتا و سطح باکتری های دهانی بررسی شدند و نتایج نشان داد سطح هموگلوبین A1c و همچنین قندخون ناشتا در افرادی که جرم و پلاک دندان شان به طرز کامل تری تا ناحیه زیر لثه پاک سازی شده بود، به مقدار قابل توجهی بهبود یافت، درحالی که در گروه دیگر تفاوت چشمگیری بروز نکرد. پژوهشگران نتیجه گرفتند درمان غیرجراحی پریودندیت در بهبود شاخص گلوکز و نیز سطح هموگلوبین گلیکوزشده موثر است و از این رو ثابت می کند بهداشت دهان ودندان در بیماران دیابتی از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین به مبتلایان به دیابت نوع 2 توصیه می شود در رعایت بهداشت دهان ودندان کوشا باشند و از معاینات منظم دندانپزشکی غافل نشوند تا بهتر بتوانند در مدیریت سطح گلوکز خون شان به نتیجه برسند.