الحق والانصاف در این ایام ماضیه تعطیلات نوروز سیرتماشای این سریال پایتخت نمی شدیم. چه ملعبه ها که نمی کنند این نقی و ارسطو و بهتاش و فهیمه و سارا، نیکا و غیره بابا پنجعلی را هم که بالکل عاشق می باشیم. به قدری شیفته تماشا شده بودیم که سپرده بودیم به خشایار ساعات تکرار آن را نیز استخراج کرده ساعت کوک کرده مجددا نظاره کنیم.

خشایار عارض شد که این سری پنجم سریال است. قصد داریم زنگ بزنیم صداوسیما بدهیم یک بسته از قسمت های قبل این سریال را هم بفرستند به محضر همایونی مان و همان طور که تتمه اجیل شب عید را می شکنیم، بنشینیم به تماشا و خنده. عجایب صنعتی است این تلویزیون که گاه چنان جذاب است که ملتفت نباشی می بینی ساعت ها نشسته ای و از کار و زندگی افتاده ای. اما حکایت این پایتخت امریست علی حده. یک خانواده ایرانی مازندرانی با همه ریزه کاری های رفتاری الحق که چه خوش به تصویر کشیده شده اند. دایرکتور چه خوش به این نکته پی برده که رعیت جماعت از نصیحت رو و گلدرشت فوق النهایه منفور است و به هیچ طریق من الوجوه توی کتش نمی رود. نیز ملتفت است که رعیت معصوم نبوده و خواسته ناخواسته عیب هایی هم داشته و شخصیت های این سریال هم از این خصیصه برخوردار هستند.

البت ناگفته نماند گل بی عیب خداوند متعال است و این سریال هم این گونه نیست که مبری از هر گونه عیب و نقص بوده اهل فن و متخصصان سینما توگراف است و علی ایحال دست مریزاد می گوییم به تمامی دست اندرکاران و بازیگران و کسانی که دست در دست هم گذاشته و توفق کردند بر این که ساعاتی خوب و خوش و واقعی و قابل باور در ایام نوروز برای رعیت به نمایش در آورند.