صفحه «شعر» روزنامه اعتماد تلاش می کند منعکس کننده همه سلایق و رویکردها پیرامون شعر امروز ایران باشد. یعنی اینکه قرار است دراین صفحه، به همه جریانات شعری کشور توجه شود و همه شاعران با هر رویکرد شعری اعم از نوسرا وکلاسیک سرا، نمودی ازهنر خود را درآن ببینند.

شعرهایی دراین صفحه منتشر خواهد شد که دارای حدودی از رعایت فنی درشناخت هرقالب شعری باشند. سطحی از شناخت که برای مخاطب شعرشناس در هر قالب، قابل قبول تلقی شود. شاعرانی که تمایل به انتشار شعر در این صفحه دارند می توانند آثار خود را ازطریق ایمیل به نشانی Rasool_abadian1346@yahoo.com یا کانال تلگرامی rasool_abadian@ ارسال کنند.

وقتی که عطر موت پراکنده می شود

هر جاده از هوای تو آکنده می شود

اغراق نیست شادی مطلق بخوانمت

وقتی که غم مقابل تو خنده می شود

افسرده حال و دلزده از عالم ام ولی

از دیدنت دوباره دلم زنده می شود

جانا چه گونه وصف کنم خوبی تو را

وقتی که شعر پیش تو شرمنده می شود

اعجاز چشم های قشنگ تو سحر نیست

هر کس که دید چشم تو را بنده می شود

شهر خجند را به تو تقدیم می کنم

آدم به لطف عشق تو بخشنده می شود

حس می کنم از خاطره بیرون شده ای تو

از دست خودت باز جگرخون شده ای تو

در آینه ی شعر من اقبال ندیدی

با سحر غزل های که افسون شده ای تو؟

مضمون غزل های دل انگیز که هستی؟

در قالب اشعار که موزون شده ای تو؟

بی عاطفه! بی مهر و وفا! رحم نداری!

بگذار بگویم که دگرگون شده ای تو!

با من که دگر رشته ای پیوند گسستی،

خاتون کدامین سر مجنون شده ای تو؟!

دور از من و آغوش منی وای به حالت

سرگشته و بیچاره و محزون شده ای تو!

حالا که به روی دل من گام نهادی

رو رو که از این معرکه بیرون شده ای تو!

امشب فضای سینه غم آلود شد و چه بد!

یک مشت شعر و خاطره نابود شد، چه بد!

مردی کنار پنجره سیگار می کشد

یعنی تمام خاطره ها دود شد، چه بد!

تا آمدم سلام رسانم... زمان گذشت

دیدم دریغ! فرصت بدرود شد، چه بد!

گفتی از این مسیر به جایی نمی رسیم!؟

نه!... جاده های رابطه مسدود شد چه بد!

بعد از تو شهر در نظرم یک قفس شده

دنیای من بدون تو محدود شد، چه بد!

رفتی تو و پرنده ی شادی غریب ماند

پشت سرت دو دیده ی من رود شد، چه بد!

امشب، مرا ببخش، که تکرار می کنم

یک مشت شعر و خاطره نابود شد، چه بد!