الیوم ملتفت شدیم این مردک زردنبوی هویج گنده بک زهر خودش را ریخت و کار خودش را کرد و از معاهده برجام شانه خالی کرد و گفت نوموخوام...!

خبر که به ما رسید، یک فصل از عصبانیت خشایار بدبخت را زدیم. بعدا عذرخواهی کردیم. بعد جناب پریزیدنت جناب شیخ حسن روحانی نطق فرمودند. تلویزیون را خاموش کرده، دراز کشیدیم در بهار خواب و به بحر تفکر فرورفتیم. الحق که از آن که نامش دو بخش دارد و بخش اولش با ت و ر شروع شود بیش از این توقع نمی رود. کم از این آمریکا ضربه و زخم نخوردیم. این معاهده برجام هم یکی از آنها بود. بعد فلان فلان شده می گوید به مذاکرات جدیدی نیازمندیم و باید دوباره گفت وگو کنیم.

یکی هم نیست بگوید گوربه گور شده تو همینی که زاییدی را بزرگ کن و برادری ات را ثابت کن بعد ادعای ارث و میراث کن. بعد محرمانه تر فکر کردیم که به رغم تلاش حضرات و رجال حکومت معیشت سرتا سر رنج است و سیلی به صورت سرخ نگه داشتن. جوانان وطن را بیکاری بر چهره خنج انداخته و وضعیت درآمدها و دلار و صادرات و واردات هم که اظهر من الشمس است. تلگرام هم که چهارقفله فیلتر است و ینگه دنیا هم بعد از برجام، تحریم ها را آنچنان که محسوس و باید و شاید معلق و آزاد نکرده است که بگوییم علی برکت ا... یک چیز دادیم، یک چیز گرفتیم فلذا خیلی خروج آمریکا از برجام بر معیشتمان تاثیری نمی گذارد.

علی ایحال رجای واثق داریم این اعتماد به آمریکا برای رعیت و رجال، درس عبرت محکمی بوده باشد و من بعد هذا بر درخت این عفریته خونخوار یادگاری ننوشته و تخم مرغ در سبدش نگذارند. زیاده فرمایش نداریم.