انتشار تصاویر غمبار از کازرون و اقدام عده ای در ناامن سازی خیابان های این شهر، باعث شده تا این پرسش در اذهان عمومی شکل بگیرد که دلیل نارضایتی ها در کازرون چیست؟

نطفه اولیه اعتراضات کازرونی ها 9 ماه قبل بسته شد. مرداد سال پیش آنگاه که برای اولین بار موضوع طرح تقسیم شهرستان کازرون مطرح شد، برخی کازرونی ها به برگزاری تجمعی اعتراض آمیز اقدام کردند.

حسین رضازاده، نماینده کازرون در مجلس این طرح را ارائه کرده بود که ازجمله وعده های انتخاباتی او به شمار می رفت.

براساس این طرح پیشنهادی، شهرستان جدید که طرح آن به مجلس ارائه شد، «کوه چنار» نام دارد. ترکیبی از دو نام «کوهمره نودان» و «چنار شیجان» دو شهر از توابع شهرستان کازرون. در تقسیمات ارائه شده به مجلس «بیشاپور» و «امامزاده سید حسین» که جزو مناطق تاریخی، مذهبی و تفریحی شهرستان کازرون هستند در شهرستان جدید قرار می گیرند. البته به گفته معاون اول رئیس جمهور، هنوز در دولت هیچ تصمیمی درباره تشکیل شهرستان جدید گرفته نشده و چنان که وزارت کشور دیروز در بیانیه اش تاکید کرد، فرآیند تقسیمات کشوری در این زمینه متوقف شده است.

اعتراضات به طرح تقسیمات کشوری ادامه داشت تا این که عده ای سوار بر موج نارضایتی ها سعی کردند اعتراضات را به مسیری غیر از آنچه بود، منحرف کنند. آنچه بتازگی در کازرون رخ داده و منتهی به حمله به یک پاسگاه در این شهر شده، نشانه ای از این آشوب طلبی است که البته از سوی نیروهای انتظامی مدیریت شده است. همین موضوع باعث شد تا خیلی زود هشتگ کازرون در صدر هشتگ های توییتری فارسی زبان ها قرار گیرد. شاید اگر اقناع کافی در زمینه تقسیمات کشوری صورت می گرفت و وزارت کشور، نمایندگان مجلس و سایر مسئولان بموقع در این زمینه به نارضایتی های عمومی توجه می کردند، ناراحتی مردم کازرون از یک طرح، باعث نمی شد تا رسانه های بیگانه فرصت کنند با موج سواری، اعتراضات در این شهر را یک بحران امنیتی توصیف کنند و آن را به مسائلی مرتبط کنند که هیچ ارتباطی با نگرانی های این روزهای جمعی از کازرونی ها ندارد.