(بدان ای سالک راه خدا!) ما میهمان های خوبی برای خدای تبارک و تعالی که ما را به ضیافت (خود) دعوت کرده نبودیم. او میزبان بزرگی است و ما میهمانان هیچ، ما در مقابل این نعمت بزرگ الهی که ملت ها را به ضیافت الله با همه اسما دعوت کرده است.

چه بگوییم و چگونه شکر این نعمت را به جای آوریم؟ ما خودمان را می شناسیم که هیچ نیستیم و هر چه هست اوست. لکن او عنایات خاصه خودش را مبذول می کند و ما را میهمان و خودش را میزبان ما قرار می دهد. یا ما را بالا برده است، تا آن حدی که این لیاقت را داشته باشیم یا عنایت خودش را متنزل کرده است. همان طوری که قرآن را در ماه رمضان متنزل کرده است. (1‍)

___________________