الیوم یازدهمین روز از رمضان المبارک است خودمان را کشیدیم، چهار کیلو کم کرده ایم. فوق النهایه مشعوف شدیم.

هرچند خود قادرش گواه است جز از برای اطاعت امر و شرط بندگی اش هیچ نیت در سر نداریم اما این فقره هم از برکات روزه است که صحت و سلامت را به تن و روان بازگردانده و جسم بعد از یازده ماه نوشیدن آسایش و استراحتی به خود داده دباغی می شود. دم عصری در حیاط عمارت شمعدانی های دور حوض را آب می دادیم که دق الباب کردند. کاغذ فرستاده بودند از جایی حکومتی به جهت دعوتی افطار. فوق النهایه تعجب فرمودیم که این چه سر است که جایی حکومتی مسلمین را افطار دعوت می کنند و جناب ما را هم آدم حساب کرده اند جزو مدعوین به شمار آمده و کاغذ فرستاده اند. دو دل بودیم که برویم یا نه، با خشایار که امروزی تر است و آداب معاشرت با رعیت امروز می داند صلاح و مشورت کردیم.