خبر درگذشت استاد دکتر احمد احمدی برای کسی که با او سابقه یک عمر دوستی داشته است، نمی تواند بسیار ناگوار و اندوهبار و تاسف آور نباشد. این درگذشت مصیبتی بزرگ نه فقط برای خانواده و دوستان بلکه برای علم و فرهنگ ایران است. دکتر احمدی در حوزه و دانشگاه خوب درس خوانده بود و مهم تر اینکه دانشمندی به تمام معنا اخلاقی و دیندار بود اما اهل تظاهر نبود. در دانش و دانشمندی و حتی در کار فلسفه با اینکه جامع قدیم و جدید بود داعیه نداشت. طلب و جست وجوی علم و معرفت را هرگز رها نکرد. آخرین باری که ایشان را دیدم گفت آدم پیر که می شود تنبل هم می شود. یعنی متاسف بود که چرا مثل زمان جوانی که خستگی نمی شناخت نمی تواند