با رفتارهای کیانوش رستمی و مماشات فدراسیون وزنه برداری، به نظر می رسد رستمی به الگویی ورزشکار سالار برای ورزشکاران سایر رشته ها تبدیل شود و راهی کج را برای ورزش کشورترسیم کند. باز هم دسته گلی دیگر از فدراسیون وزنه برداری؛ البته دیگر عادت کرده ایم به انتشار اخبارعجیب وغریب ازدل فدراسیونی که امید اول ورزش ایران در بازی های المپیک و آسیایی است.بعد از رکوردگیری تقریبا نمایشی تیم ملی ریش سفیدان وزنه برداری دورهم جمع شدند تا درباره نفرات اعزامی به بازی های آسیایی تصمیم گیری کنند، تصمیماتی که برای روح ورزش و جوانمردی بسیار ناامید کننده بود.شاید مهم ترین وعجیب ترین تصمیم اعلام نام کیانوش رستمی درکنار سهراب مرادی در وزن 94 کیلو برای حضور در بازی های آسیایی باشد.رستمی به خوبی می داند درجایی که مرادی دارد یکه تازی می کند، هیچ شانسی برای کسب مدال طلا در بازی های آسیایی نخواهد داشت. دراین شرایط رفتارناامید کننده مدیریت فدراسیون وزنه برداری جای تعجب دارد؛ مدیریتی مایوس کننده که دیگر جای هیچ دفاعی را نمی گذارد. یک ورزشکار دیگر باید از چه طریقی یک مجموعه را تحقیر کند تا با او برخورد شود.حالا بیم آن می رود که رستمی به الگویی ورزشکار سالار برای ورزشکاران سایر رشته ها تبدیل شود و راهی کج را برای ورزش کشور ترسیم کند.