وقتی او در دادگاه علنی رسیدگی به جرایم اقتصادی به قاضی و حضار لبخند می زد، هنوز سه چهار سالی مانده بود تا ایده «مرد هزار چهره» در ذهن مهران مدیری شکل بگیرد. اگرچه مثل همیشه جامعه آمریکا در ساخت سوژه های عجیب و غریب و هالیوود در پرداخت سینمایی به آن سوژه ها از ما جلو زده بود و کلی کلاهبردار از اقسام مختلف و با طعم های گوناگون، خلق کرده بود که بسیاری از قانون شکنان واقعی، از آنها الگوبرداری می کردند! احتمالا به همین خاطر هم بود که وقتی تلویزیون، سریال متفاوت مهران مدیری را با سوژه داغ یک کلاهبردار به عنوان شخصیت محوری در نوروز 87 به نمایش گذاشت، همه، آن را اقتباسی ایرانیزه از «اگه می تونی منو بگیر!» استیون اسپیلبرگ دانستند؛ غافل از آن که ما خودمان یک تولید داخلی باکیفیتش را به علت ضیق وقت قبلا آماده کرده بودیم: شهرام جزایری!