آرشیو سه‌شنبه ۳ مهر ۱۳۹۷، شماره ۲۲۰۰۹
معارف
۶
سلوک عارفانه

چه دنیایی ملعونه است!

(بدان ای سالک راه حق!) دنیای ملعونه عبارت است از علاقه مندی به امور دنیویه که خیلی ناپسند بوده و باعث فراموشی هدف عالی انسان می گردد. مادیات بد نیست. علاقه مندی به آن بد است. علاقه مندی به این امور به عنوان هدف و مستقل دانستن آنها مذموم است. در و دیوار ملعون نیستند! تو خودت ملعونی که دل به دنیا بسته ای و آن را مستقل می دانی! مسئله این است که انسان نشئه بعد از این دنیا را باور نکرده و چون آخرت را باور ندارد، این طبیعت را هدف خود قرار داده، و علقه ای با این هدف پیدا کرده است. این علقه، همسو با هدف گیری و نگرش او است و باعث فرورفتن بیشتر در دنیا می شود. همه بدبختی ها از اینجا است.(1)

___________________

1- رسائل بندگی (حب به دنیا)، آیت الله شیخ مجتبی تهرانی (ره)، ص 76