شما ترجیح می دهید که دکه ای از آن خود داشته باشید و آن چیزی را که صلاح می دانید و دوست دارید عرضه کنید یا در یک فروشگاه بزرگ مشغول به کار شوید و اجناس آن فروشگاه را بفروشید؟ مصطفی ملکیان، فیلسوف اخلاق، گاهی برای اینکه بخواهد تفاوت زندگی عاریتی و زندگی اصیل را مشخص کند از این مثال استفاده می کند. درست است بسیاری از مکاتب دنیا که بیانگذاران شان اندیشمندان بزرگی بوده اند، یک پارادایم عرضه می کنند که هر مساله ای در آن می تواند حل وفصل شود، اما انتخاب این راه ما را به پرسه گردی در همان فروشگاه بزرگ تقلیل می دهد و اگر همیشه همین طور بماند گویی هیچ گاه نه برمبنای ذات خویش زندگی کرده ایم و نه سر آخر کالایی که خاص خودمان باشد به دنیا عرضه کرده ایم. همین الگو در رابطه با هنر هم می تواند مورد استفاده واقع شود.