اگر دختران و زنان ما به درستی مطالعه کنند و در تاریخ معاصر و نه چندان دور، یک مطالعه اجتماعی داشته باشند، تفاوت های دو نوع نظام و حکومت را می توانند ببینند؛ حکومتی که به تقلید از غرب، متمدن بودن زنان را در عریانی بیشتر می بیند و تمدنی که در آن بر حفظ حریم، شان و کرامت تاکید دارد و به زن با حفظ پوشش، اجازه فعالیت در همه عرصه ها را می دهد.

بعد از انقلاب اسلامی، شاهد رشد و حضور زنان اثرگذار در عرصه های مختلف از جمله علمی، پزشکی، صنعتی، دارویی، دانشگاهی و مشاغل عالی و حتی حکمرانی هستیم. گرچه برخی رشته ها با فیزیک و بیولوژیک زنان سنخیت ندارد اما درنهایت زنان در صورت توانمندی و رعایت قوانین، هیچ منعی برای حضور در اجتماع ندارند. خانم ها باید به این باور برسند که راه پیشرفت شان پای بندی به اصول جامعه است و با نافرمانی مدنی و هنجارشکنی، راهی برای رشد و تعالی پیدا نمی کنند.

در جریانات سال 1401،دشمنان تلاش کردنداین گونه القا کنندکه خانم ها در ایران از داشتن حجاب،عصبانی هستند و آن راامری تحمیلی می دانند و حتی از تعابیری نظیر حجاب اجباری استفاده کردند.درصورتی که واقعیت این گونه نیست؛ جریان های فضاساز و تبلیغات گسترده در فضای مجازی سعی کردند این گونه القا کنند که در حال حاضر یکی از دغدغه های مهم زن ها، بی حجابی است. در حالی که اکثریت زنان ما خود را پایبند به حفظ حجاب شرعی، عرفی و قانونی می دانند. متاسفانه برخی افراد به صورت سازمان یافته در داخل و خارج از کشور با نافرمانی های مدنی سعی در مبارزه با قداست حریم زن دارند. قطعا کسانی که از این سیاست ها پیروی می کنند، افرادی هستند که نسبت به تاریخ و تمدن کشور خود بی اطلاع و ناآگاه اند. لذا در شرایط حساس، جهاد تبیین و روایتگری پیشرفت در حوزه زنان و مقایسه فرهنگ غرب و تمدن اسلامی، کمک بسیاری به این موضوع می کند.