به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب نازنین عباسی فشمی

  • نازنین عباسی فشمی*، بهمن اکبری، عباسعلی حسین خانزاده
    زمینه و هدف

    نارساخوانی به عنوان اختلال عصبی تحولی رایج در دوران کودکی می تواند فرایند تحصیلی دانش آموزان را با آسیب جدی مواجه کند و بر اساس مطالعات انجام شده، پسخوراند زیستی می تواند به حل برخی از مشکلات این کودکان کمک کند. بدین ترتیب مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی پسخوراند زیستی بر بهبود عملکرد خواندن و ادراک دیداری- حرکتی کودکان با نارساخوانی انجام شد.

    روش

    این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر 8 تا 12 سال با اختلال نارساخوانی مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری ناحیه سه شهر تهران در سال 1398 بود. نمونه پژوهش شامل 24 نفر از جامعه آماری مذکور بودند که به روش نمونه گیری در دسترس و به شیوه داوطلبانه و بر حسب شرایط ورود و خروج ، انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه (12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه گواه) جای دهی شدند. ابزارهای گردآوری داده های این پژوهش شامل آزمون رسمی خواندن و نارساخوانی (نما) (کرمی نوری و مرادی، 1384) و آزمون ادراک دیداری- حرکتی بندرگشتالت (لورتا بندر، 1938) بود. گروه مداخله تحت 30 جلسه 45 دقیقه ای برنامه مداخله ای پسخوراند زیستی قرار گرفت، در حالی که گروه گواه فقط آموزش معمول مراکز اختلالات یادگیری را دریافت می کرد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در محیط SPSS-22 انجام شد. 

    یافته ها

    نتایج تحلیل داده ها نشان داد که پسخوراند زیستی باعث بهبود عملکرد خواندن و کاهش خطای شکل، خطای ترکیب، خطای چرخش، خطای تداوم و در نتیجه بهبود ادراک دیداری حرکتی کودکان مبتلا به نارساخوانی شده است (0/01>p).

    نتیجه گیری

    روش پسخوراند زیستی می تواند با استفاده از اصول یادگیری شرطی سازی عاملی به تغییر و بهبود امواج مغزی، تقویت مهارت خودنظم جویی، ارتقای عملکرد مغزی، و در نتیجه بهبود عملکرد خواندن و ادراک دیداری- حرکتی کودکان با نارساخوانی کمک کند.

    کلید واژگان: پسخوراند زیستی, عملکرد خواندن, ادراک دیداری- حرکتی, نارساخوانی}
    Nazanin Abbasi Fashami*, Bahman Akbari, Abbas Ali Hosseinkhanzadeh
    Background and Purpose

    Dyslexia as a common developmental disorder in childhood can seriously impair the educational process of students and according to the previous studies, biofeedback can help these children manage those issues. This study sought to investigate the effectiveness of biofeedback on improving reading performance and visual-motor perception in children with dyslexia.

    Method

    This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest and a control group design. The statistical population included all 8-12 year old male students with dyslexia referred to learning disorders centers in the 3rd district of Tehran in 2019; from which 24 people were selected by the available sampling method according to the inclusion and exclusion criteria and were randomly assigned to the experimental group (n=12) and the control group (n=12). Instruments used in this study included the Reading and Dyslexia Test (Nema) (Kormi Nouri and Moradi, 2005) and the Bender Visual-Motor Gestalt Test (Bender, 1938). The intervention group underwent 30 sessions of 45-minutes biofeedback intervention program, while the control group received only the usual training of learning disorders centers. Data were analyzed using analysis of covariance in the SPSS-22 software.

    Results

    The results of data analysis showed that biofeedback improved the reading performance of children with dyslexia. This method reduced the shape error, composition eror, rotation error, continuity error, and thus improved the visual-motor perception of children with dyslexia (p <0.01). 

    Conclusion

    Biofeedback method can use the principles of factor conditioning learning to change and improve brain waves, strengthen self-regulation skills, improve brain function and thus improve reading performance and visual-motor perception in children with dyslexia.

    Keywords: Biofeedback, reading performance, visual-motor perception, dyslexia}
  • نازنین عباسی فشمی، بهمن اکبری*، عباسعلی حسین خانزاده
    زمینه و هدف

    نارساخوانی به عنوان یکی از شایع‌ترین اختلالات یادگیری، علت بسیاری از موارد افت تحصیلی دانش آموزان دبستانی است. روش های مختلفی در سال های اخیر برای درمان این اختلال در سطوح پژوهشی و بالینی مورد استفاده قرار گرفته است که پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی توانبخشی ‌شناختی و نوروفیدبک بر بهبود کنش‌های اجرایی کودکان با اختلال نارساخوانی انجام شد.

    روش

    روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کودکان پسر 8 تا 12 ساله مبتلا به نارساخوانی مراجعه‌کننده به مراکز ناتوانی های یادگیری ناحیه سه شهر تهران در سال 1398 تشکیل می‌دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، 36 دانش آموز انتخاب، و در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (12 دانش آموز در هر گروه) به صورت تصادفی جایدهی شدند. برای یک گروه آزمایش، مداخله توانبخشی ‌شناختی در 11 جلسه 60 دقیقه‌ای؛ و برای گروه آزمایش دوم، مداخله نوروفیدبک در 30 جلسه 45 دقیقه ای اجرا شد؛ این در حالی است که افراد گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. هر سه گروه در مراحل پیش آزمون، پس‌آزمون، و پیگیری دو ماهه، مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون رسمی خواندن و نارساخوانی نما (کرمی‌نوری و مرادی، 1387) و فرم کوتاه پرسشنامه درجه بندی رفتاری کنش های اجرایی (جرارد و همکاران، 2000)؛ و برای تحلیل داده‌های به دست آمده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.

    یافته‌ها: 

    نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تاثیر توانبخشی شناختی و نوروفیدبک بر بهبود مولفه های کنش های اجرایی در هر دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری مجدد، معنادار است (0/05>P). همچنین نتایج نشان داد که بین تاثیر این دو شیوه در مولفه‌های کنش های اجرایی، تفاوت معنادار وجود ندارد (0/05>p)؛ اما بین نمرات هر دو گروه آزمایش با گروه گواه، تفاوت معنا دار مشاهده شد (0/05>P).

    نتیجه‌گیری: 

    بر اساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که توانبخشی ‌شناختی با ارتقای توانایی‌های ذهنی و شناختی، و روش نوروفیدبک با ارایه پسخوراندهای مثبت و منفی به آزمودنی و تقویت مهارت خودنظم‌جویی، در بهبود کنش‌های اجرایی کودکان نارساخوان موثر است.

    کلید واژگان: نارساخوانی, کنش های اجرایی, توانبخشی شناختی, نوروفیدبک}
    Nazanin Abbasi Fashami, Bahman Akbari, AbbasAli Hossein Khanzadeh
    Background and Purpose

    Dyslexia as one of the most prevalent learning disabilities may cause many cases of academic failure in primary school students. During the recent years, several research and clinical methods have been used to treat children with this disability. Present study was conducted to compare the effectiveness of cognitive rehabilitation and neurofeedback on improvement of executive functions in children with dyslexia.

    Method

    This research was a quasi-experimental study with pretest-posttest control group design with 2-month follow-up period. The study population included all the 8 to 12-year old children with dyslexia who had referred to centers for learning disability in District 3 of Tehran in 2019, among which a sample of 36 students were selected by purposive sampling and then randomly assigned to one of the two experimental groups or the control group. One of the experimental groups received eleven 60-min sessions of rehabilitation with working memory training software and the second experimental group received thirty 45- min sessions of neurofeedback intervention, whereas the control group received no intervention. All the three groups were assessed at the stages of pretest, posttest, and two-month follow-up period. To collect the data, Reading and Dyslexia Test (Karami Nouri & Moradi, 2008) and Behavior Rating Inventory of Executive Function (Gerard et al., 2000) were used. Repeated measures analysis of variance were used to analyze the data.

    Results

    Results of data analysis indicated that cognitive rehabilitation and neurofeedback were significantly effective in improving the components of executive functions at both pretest and posttest stages (P<.05). Also, comparison of means showed that there was no significant difference between the cognitive rehabilitation and neurofeedback in terms of their effects on the components of executive functions (P>.05). However, scores of the experimental groups were significantly different from those of the control group (P<0.05).

    Conclusion

    Based on the findings of this study, it can be concluded that cognitive rehabilitation by promoting the mental and intellectual abilities, and neurofeedback by providing positive and negative feedbacks and reinforce self-regulation can be effective in improving executive functions in children with dyslexia.

    Keywords: Dyslexia, executive functions, cognitive rehabilitation, neurofeedback}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال