به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « هنر آل مظفر » در نشریات گروه « تاریخ »

تکرار جستجوی کلیدواژه « هنر آل مظفر » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • سعید امیرحاجلو*، سارا سقائی

    شهر قدیم سیرجان از سده پنجم تا نهم هجری قمری در قلعه سنگ در جنوب شرقی سیرجان امروزی شکل گرفت. یکی از شاخص ترین آثار آن، پلکان سنگی کتیبه داری است که درباره شکل گیری و کارکرد آن فرضیات مختلفی ازجمله: ارتباط با یک سکوی آتش -مشابه نمونه های پاسارگاد- یا منبری از یک مسجد دوره آل مظفر مطرح شده است. در کاوش باستان شناسی قلعه سنگ در سال 1394ه‍.ش.، اطلاعاتی جدید درباره پلکان سنگی به دست آمد که در ارزیابی فرضیات قبلی اهمیت دارد. پژوهش حاضر بر پایه این پرسش نگارش یافته که، روند شکل گیری و تغییرات پلکان سنگی قلعه سنگ چگونه بوده و این اثر، چه کارکردهایی داشته است؟ بر این اساس، هدف از پژوهش، تبیین روند شکل گیری و کارکردهای این پلکان سنگی است. بخشی از داده ها، حاصل کاوش پیرامون این اثر و بخش دیگر، بر پایه منابع تاریخی است و پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد این اثر از ابتدا و قبل از سال 789ه‍.ق. فرم پلکانی نداشته و همسانی آن با پلکان سنگی پاسارگاد منتفی است. در جمادی الاولی 789ه.ق. کتیبه ای در پنج کادر افقی و یک کادر عمودی بر آن ایجاد شده و پس از آن، پله هایی روی آن تراشیده شده است؛ هم چنین در کاوش پیرامون این اثر، شواهدی از مسجد شناسایی نشد. به نظر می رسد این مکان و دامنه شمالی قلعه سنگ، خارج از دروازه اصلی کهن دژ شهر بوده و پلکان سنگی در مسیر ورود به دروازه و کهن دژ قرار داشته است و پس از افول شهر، مکان استقرار پلکان سنگی به یک کارگاه سنگ تراشی تبدیل شده است. کاربرد اولیه این اثر را می توان یادبودی برای «سلطان احمد آل مظفر» یا نماد قدرت و مشروعیت او در آخرین سال های رونق شهر دانست. پس از آن، تغییر کاربری این اثر به منبر در دستور کار قرار گرفته، اما نیمه کاره رها شده است.

    کلید واژگان: قلعه سنگ, شهر اسلامی سیرجان, منبر سنگی, سنگ تراشی, هنر آل مظفر, باستان شناسی سیرجان}
    Saeed Amirhajloo *, Sara Saghaee

    The old city of Sirjan developed during the 11th – 15th centuries in the Qal’eh Sang near the modern city of Sirjan. There is a limestone staircase with an inscription on the northern slope of Qaleh Sang. Various hypotheses have been made about its function, such as a Minbar or pulpit for a mosque from the Muzaffarids period, or an artifact related to the fire-altar. In the excavation at the Qal’eh Sang in 2015 new information was obtained about the staircase that is important for evaluating previous hypotheses. The question is what was the process of formation, changes, and functions of the stone staircase in the Qal’eh Sang? This paper deals with the results of the excavation at Qal’eh Sang and the study of historical sources. The results show that this artifact was not a staircase form before 789 AH/1387 CE. Therefore, it did not resemble the stone stairs of the fire-altar in Pasargadae. An inscription was first created on this artifact in 789 AH/1387 CE, and then its stairs were carved. Furthermore, no evidence of the mosque was found in the excavation around the staircase. Therefore, it was not an insitu Minbar or Pulpit. The north slope of Qal’eh Sang lay outside the Gate and was, therefore, on the outskirts of the city. This area has become a hewing workshop after the decline of the city. This stone artifact was probably made as a memorial to Sultan Ahmad, the Muzafarri ruler. It seems that the carving process of the Minbar was still in progress after the Timur’s invasion, but was never completed.

    Keywords: Qal’eh Sang, Stone Minbar, Stone Hewing, The Art of Muzaffarids, Archaeology of Sirjan}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال