جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « آمادگی قلبی » در نشریات گروه « پزشکی »
-
زمینه و هدفبا توجه به محدودیت اطلاعاتی در خصوص چگونگی اثر تنوع شدت و نوع مشارکت ورزشی و ارتباط آن با سایر عوامل مانند آمادگی قلبی-تنفسی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین مشارکت ورزشی، تنوع فعالیت بدنی و آمادگی قلبی-تنفسی انجام گردید.روش بررسیاین مطالعه توصیفی-تحلیلی بوده و در سال 94-1393 با مشارکت 406 دانشجوی 18 تا 21 سال مقطع کارشناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. آمادگی قلبی- تنفسی افراد با استفاده از آزمون راکپورت سنجیده شد. میزان مشارکت ورزشی با استفاده از پرسشنامه Ledentثبت شده و به منظور بررسی سطح فعالیت فیزیکی افراد از پرسشنامه خود ایفا فعالیت جسمی برحسب متابولیک اکی والان استفاده گردید. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و توصیف داده ها با استفاده از آماره های توصیفی و نیز جهت تحلیل آن ها از آزمون ها t مستقل، مجذورکای، آنالیز واریانس و رگرسیون استفاده شد.یافته هاافرادی که از آمادگی قلبی- تنفسی و سطح فعالیت بدنی مطلوب برخوردارند به طور معنی داری نسبت به سایرین در فعالیت های ورزشی سازمان یافته و نیافته و نیز ورزش های رقابتی مشارکت فعال تری دارند (05/ 0>P). افرادی که روزانه 3 ساعت فعالیت بدنی متوسط تا شدید انجام داده بودند از آمادگی قلبی- تنفسی برخوردار بودند (05/ 0>P). نتایج رگرسیون مشخص کرد که حتی اگر رقابت بدون انگیزه برد و باخت صورت پذیرد به نوعی تضمین کننده آمادگی قلبی- تنفسی افراد است (05/ 0>P).نتیجه گیریمشارکت در ورزش های رقابتی به همراه اتخاذ سبک زندگی فعال (روزانه 5/ 2 ساعت فعالیت بدنی با شدت متوسط و 30 دقیقه ورزش رقابتی) شانس برخورداری از آمادگی قلبی-تنفسی را افزایش می دهد.
کلید واژگان: حداکثر اکسیژن مصرفی, آمادگی قلبی, تنفسی, مشارکت ورزشی, ورزش رقابتی} -
مقدمهبیماری کبد چرب غیر الکلی نوعی تجمع چربی در سلول های کبدی است و شیوع آن به موازات افزایش بروز چاقی در حال افزایش است. هدف این پژوهش مقایسه اثر دارودرمانی با یک دوره تمرینات ورزشی بر ترکیب بدنی و آمادگی قلبی – تنفسی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی بود.روشدر این مطالعه نیمه تجربی تعداد 20 بیمار زن مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی که در سال 93 به بیمارستان مرکزی شهر فومن مراجعه کرده بودند از طریق نمونه گیری هدفمند و تخصیص تصادفی در دو گروه دارو درمانی و تمرینات ورزشی تقسیم شدند. طول مدت مداخله 8 هفته بود که در طی آن گروه تمرینات ورزشی در هر هفته سه جلسه 90 دقیقه ای را به انجام تمرینات مقاومتی و استقامتی پرداخته و همچنین واحدهای مورد پژوهش در گروه دارودرمانی تحت درمان با دارو های کاهنده چربی خون، داروهای حساس کننده به انسولین، لیورگل و ویتامینE قرار گرفتند همچنین به هر دو گروه رژیم غذایی معادل 500 کالری کمتر از انرژی روزانه آنان تجویز گردید. قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه شاخص های ترکیب بدنی و توان هوازی بیماران اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 20 نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0 P< انجام پذیرفت.یافته هانتایج نشان داد شاخص های ترکیب بدنی (شاخص توده بدن، درصد چربی زیر جلدی و نسبت دور کمر به دور لگن) و توان هوازی در هر دو گروه در قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند (001/0 P<). علاوه بر این نتایج بیانگر آن بود که در مقایسه میان گروهی، فقط توان هوازی در گروه تمرینات ورزشی افزایش معنی داری نسبت به گروه دارودرمانی داشته است(01/0 P<).نتیجه گیریهر دو روش دارودرمانی و تمرینات ورزشی اثر تقریبا یکسانی بر کاهش شدت بیماری کبد چرب غیر الکلی و نیز بهبود شاخص های ترکیب بدنی داشته ولی تمرینات ورزشی موجب افزایش آمادگی قلبی - تنفسی بیماران نیز گردیده بود. از یافته های این مطالعه می توان در طراحی برنامه های مداخله ای مناسب (دارودرمانی و تمرینات ورزشی) در درمان بیماران کبد چرب غیر الکلی بهره جست.کلید واژگان: کبد چرب غیر الکلی, ترکیب بدنی, آمادگی قلبی, ریوی, برنامه های ورزشی}IntroductionNon alcoholic fatty liver disease is an accumulation of fat in liver cells and its prevalence is rising parallel to obesity.ObjectiveComparison of drug therapy with exersice program on body composition and cardio-pulmonary fitness in patients with nonalcoholic fatty liver disease.MethodAmong female patients with fatty liver disease that in May 2014 referred to the central hospital in Fouman, 20 volunteer patients randomly allocated to drug therapy and exercise program. Resistance and endurance exercises performed 3days a week for 90 minutes per session for 8weeks.For both groups a low calory diet was prescribed as 500 calories less than their daily metabolic rate. Before and after the end of the intervention period, body composition and aerobic fitness were measured. SPSS software version 20 was used for data analysis, dependent and independent t-tests were conducted. Significant level were (pResultsThere was no significant difference in the pre-test between the two groups on measures of body composition and aerobic fitness. Results showed that after intervention in both groups, body composition parameters (body mass index, waist-hip ratio and subcutaneous fat tickness) significantly reduced (pConclusionResults showed that probably both methods of drug therapy and exercise training had the same effect on reducing the severity of NAFLD and improving body composition indices but exercise program also had a positive effect on cardio-pulmonary fitness in these patients.The findings can be used in planning therapeutic complementary programs in these patients.Keywords: Non Alcoholic Fatty liver disease, Body composition, cardio-pulmonary fitness, exercise program}
-
مقدمههدف پژوهش حاضر ارتباط آمادگی قلبی عروقی و سطح فعالیت بدنی با چاقی و بررسی الگوی تغییر آن ها در پسران 16-12 سال بود.مواد و روش هامطالعه ی مقطعی حاضر روی 275 نوجوان پسر 16-12 ساله شهر بردسکن انجام گرفت که با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. وضعیت لاغری، اضافه وزن و چاقی بر اساس نمایه ی توده ی بدن برای سن و جنس در مقایسه با صدک های استاندارد مرکز کنترل بیماری های آمریکا (CDC 2000) ارزیابی گردید. فعالیت بدنی با استفاده از پرسش نامه ی فعالیت بدنی نوجوانان (PAQ-C) بررسی شد. آمادگی قلبی عروقی ((VO2max با استفاده از آزمون 20 متر شاتل ران اندازه گیری گردید.یافته هاشیوع لاغری، اضافه وزن و چاقی در بین آزمودنی ها به ترتیب 6/3، 5/10 و 7/4% بود. بین سطح فعالیت بدنی و آمادگی قلبی عروقی ارتباط مستقیم معنی داری وجود دارد (05/0>P). میزان آمادگی قلبی عروقی و سطح فعالیت بدنی با افزایش سن کاهش معنی داری یافت. آمادگی قلبی عروقی در گروه اضافه وزن چاق نسبت به گروه لاغر و با وزن طبیعی به طور معنی داری کمتر بود. بین سطح فعالیت بدنی در گروه های لاغر، طبیعی، اضافه وزن و چاق تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بین سطح فعالیت بدنی و آمادگی قلبی عروقی با BMI ارتباط معکوس معنی داری مشاهده گردید.نتیجه گیریبا توجه به کاهش آمادگی قلبی عروقی و سطح فعالیت بدنی در پسران دچار اضافه وزن و چاق، توصیه می شود برنامه هایی در راستای افزایش سطح فعالیت بدنی (تمرین های استقامتی) کنترل رژیم غذایی، کنترل وزن و جلوگیری از افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی طراحی گردد.
کلید واژگان: آمادگی قلبی, عروقی, فعالیت بدنی, چاقی, نوجوان}IntroductionThis study aimed at determining the association between cardiovascular fitness and physical activity with obesity and changes in their patterns among 12-16 year-old boys.Materials And MethodsIn this cross-sectional study، 275 boy students، 12-16 year-old; from Bardaskan city were investigated. Subjects were selected via random sampling. Underweight، overweight and obesity status were evaluated based on the 5th، 85th and 95th percentiles of body mass index (BMI) for age and sex based on the United States’ Center for Disease Control (CDC 2000) standards. Physical activity levels were estimated by the Physical Activity Questionnaire for Older Children (PAQ-C). Cardiovascular fitness (VO2max) was assessed by a 20 m shuttle run test.ResultsOverall prevalences of underweight، overweight and obesity among subjects were 3/6%، 10/5% and 4/7% respectively. There was significant positive correlation between physical activity level and cardiovascular fitness. Cardiovascular fitness and physical activity levels decreased significantly with aging. The overweight and obesity groups had lower levels of cardiovascular fitness than the normal and underweight groups. There was no statistically significant difference between the overweight-obese and the non overweight groups in physical activity levels. Moreover، There was a significant negative correlation between physical activity and cardiovascular fitness levels and subjects’ BMIs.ConclusionConsidering the in adequate levels of cardiovascular fitness and physical activity in overweight and obese boys، programs increasing physical activity (endurance exercise)، and diet and weight control are recommended for these groups.Keywords: Cardiovascular Fitness, Physical Activity, Obesity, Adolescent} -
مقدمهپژوهش حاضر، با هدف مقایسه ی تمرین زیربیشینه، با و بدون اعمال بار خارجی بر آمادگی قلبی عروقی، تعادل، سطح کورتیزول و پروفایل چربی ها در زنان یائسه ی مبتلا به پوکی استخوان صورت گرفت.مواد و روش ها27 زن یائسه ی داوطلب به صورت تصادفی به 3 گروه هوازی (8 نفر)، جلیقه ی وزن دار (9 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی شامل 18 جلسه پیاده روی زیربیشینه روی نوارگردان، 30 دقیقه روزانه و 3 بار در هفته بود (3 دقیقه گرم کردن، 24 دقیقه تمرین، 60-50% ضربان قلب ذخیره، 3 دقیقه سرد کردن). در گروه جلیقه دار، افراد یک جلیقه ی وزن دار (8-4% وزن بدن) پوشیدند. متغیرهای ترکیب بدنی، تعادل، آمادگی قلبی عروقی، پروفایل چربی ها و کورتیزول قبل و بعد از تمرین ارزیابی شد.یافته هادر گروه جلیقه دار توده ی چربی کاهش، و وزن بدون چربی افزایش معنی داری یافت (به ترتیب 027/0=P، 005/0=P). ضربان قلب و فشار خون استراحت به ترتیب در گروه های جلیقه ی وزن دار و هوازی کاهش معنی داری را نشان داد. شاخص تعادل به طور معنی داری در دو گروه افزایش، اما در گروه کنترل کاهش یافت. سطح کورتیزول در گروه های تمرینی کاهش معنی داری را نشان داد. تغییر سطح چربی معنی دار نبود.نتیجه گیریتمرین با جلیقه ی وزن دار اثر بیشتری بر آمادگی قلبی عروقی و افزایش تعادل در زنان یائسه ی مبتلا به پوکی استخوان داشت. به نظر می رسد دو نوع تمرین با کاهش سطح کورتیزول در حفظ توده ی استخوانی موثر باشند.
کلید واژگان: بار گذاری خارجی, زنان یائسه, پوکی استخوان, آمادگی قلبی, عروقی, تعادل, پروفایل چربی, کورتیزول}IntroductionThe purpose of this study was to compare submaximal aerobic exercise with and without external loading on physical fitness, balance and blood lipids in osteoporotic postmenopausal women.Materials And MethodsTwenty-seven volunteer osteoporotic postmenopausal women were randomly divided into three groups: aerobic (n= 8), weighted vest (n=9), and control (n=10). Training consisted of 18 sessions of submaximal aerobic walking on the treadmill 30 min daily for 3 times a week. (3 min warm-up, 24 min training with 50-60 % Heart rate reserve (HRR), and 3 min cool down). In the weighted vest group, subjects wore a weighted vest (4-8% of body weight). Body composition, balance and, cardiovascular fitness parameters were measured before and after training and blood lipids and cortisol hormone levels were also assessed.ResultsFat decreased and lean mass increased significantly in the weighted vest group (P=0.027 and P=0.005 respectively). HRrest and BPrest significantly decreased in the weighted vest and aerobic groups, respectively. After training, balance criteria increased significantly in the weighted vest and aerobic groups, but decreased in the control group. Cortisol levels showed a significant decrease in training groups. Lipid level changes were not significant.ConclusionResults of this study showed the weighted vest training is better to improve physical fitness and balance in osteoporotic postmenopausal women. Cortisol depression after submaximal aerobic exercise may be effective in maintenance of bone mass in postmenoposal women. -
اهدافآتش نشان ها برای انجام وظیفه مطلوب باید از میزان آمادگی جسمانی مناسب برخوردار باشند تا در شرایط کاملا متفاوت و بحرانی، بتوانند عملکرد تخصصی خود را به درستی و با کمترین تلفات انجام دهند. هدف از این مطالعه سنجش صحت و قابلیت آزمون های عملکرد تخصصی مردان آتش نشان ایران متناسب با سطح آمادگی قلبی- عروقی آنها بود.روش هااین مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1389 انجام شد. از جمعیت 90نفری متقاضی استخدام در چهار ایستگاه آتش نشانی شهر تهران، 25 مامور تازه استخدام شده با دامنه سنی 23 تا 36 سال به صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند. آزمون های عملکردی روتین ایران و هنگ کنگ را در شرایط استاندارد و در دمای 19 تا 21 درجه سانتی گراد اجرا شد. توان هوازی آتش نشان ها به روش مستقیم آنالیز گازهای تنفسی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و رگرسیون خطی استفاده شد.یافته هاVO2max آتش نشان ها با آزمون های شاخص هنگ کنگ (23 / 0 = R و 03 / 0 = SEE) و ایران (03 /0= R و 15 / 0= SEE) ارتباط نسبتا ضعیفی داشت که از جنبه آمار ی معنی دار نبود (05 /0نتیجه گیریاگرچه برخورداری از آستانه توان هوازی برای ماموران آتش نشانی، سطح بهینه برای ارزیابی آمادگی قلبی- عروقی آنان در این حرفه پرخطر است، اما افراد تحت مطالعه از جنبه سطح عملکرد تخصصی هنگام امداد، نجات یا اطفای حریق، دارای آمادگی حرکتی مناسب نیستند. پیشنهاد می شود که اجزای آزمون عملکردی آتش نشان های تهران، مورد بازنگری و اصلاح قرار گیرد.
کلید واژگان: توان هوازی, آزمون عملکردی آتش نشانی, آمادگی قلبی, عروقی}AimsFiremen must have appropriate physical fitness in order to do their tasks perfectly and perform their special function under different and critical conditions with the least mortality. The aim of the present study was to evaluate the correctness and capability of Iranian male firefighters’ functional tests proportionate to their cardiovascular fitness.MethodsThis descriptive-analytical study was performed in 2010. 25 newly employed firemen with the age range of 23-36 were selected voluntarily by available sampling, from among 90 employment applicants of four firefighting stations of Tehran. Iran and Hong Kong’s index functional tests were held in standard condition and the temperature of 19-21 centigrade degrees. The firefighters’ aerobic power was evaluated by direct method of respiratory gas analysis. Kolmogorov-Smirnov test and linear regression were used for data analysis.ResultsFirefighters’ VO2 max had a weak correlation with Index tests of Hong Kong (R=0.23 and SEE=0.03) and Iran (R=0.03 and SEE=0.15) that was not statistically significant (p>0.05).ConclusionAlthough having the threshold aerobic power is the desirable level for evaluation of firefighters’ cardiovascular fitness in this hazardous career, the studied population lacks appropriate physical fitness considering the special function in relief missions and firefighting. Revision and editing of the components of firefighters’ functional tests is recommended. -
زمینهحداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان معیاری برای سنجش ظرفیت قلبی- تنفسی پذیرفته شده است. این عامل نشانه قدرت تطابق فیزیولوژیکی، برای افزایش زمان فعالیت و کارایی دستگاه قلبی- عروقی است. هدف این تحقیق، یافتن یک همبستگی بهینه بین شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی و حداکثر تهویه ارادی و تاثیر آن ها بر روی آمادگی قلبی- تنفسی دانشجویان ورزشکار دانشگاه شهید چمران اهواز در طی یک سال (83-1382) بود.روش هامطالعه حاضر به روش توصیفی، از نوع پیمایشی و همبستگی انجام گرفته است. این پژوهش، دارای شاخص هایی از نوع کمی است که برای تحلیل آماری این شاخص ها از تحلیل همبستگی کانونی استفاده می شود. اطلاعات از یک نمونه 60 تایی به روش نمونه گیری تصادفی ساده از دانشجویان ورزشکار دانشگاه شهید چمران اهواز با دامنه سنی 25-19 سال، با قد و وزن همگن جمع آوری شده اند.یافته هانتایج پژوهش نشان داد که ایده آل ترین همبستگی (بیشترین)، زمانی است که شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی و حداکثر تهویه ارادی به طور هم زمان روی شاخص های اسپیرومتری تاثیر می گذارد، به طوریکه این میزان همبستگی برابر با 81/0 می باشد (001/0P=). همچنین این مقدار همبستگی، 61/65 درصد تغییرات شاخص های اسپیرومتری را بیان می کند.نتیجه گیریارایه تحلیل همبستگی کانونی در این پژوهش نشان می دهد که یک رابطه مستقیم و مثبت بین ترکیب شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی و حداکثر تهویه ارادی با شاخص های اسپیرومتری وجود دارد.
کلید واژگان: حداکثر اکسیژن مصرفی, حداکثر تهویه ارادی, آمادگی قلبی, تنفسی, تحلیل همبستگی کانونی}BackgroundMaximal Volume Oxygen is an accepted standard for measuring cardiorespiratory readiness. This factor indicates the power of physiological adoption for increasing activity time and efficiency of cardiovascular system. The objective of this study was to find out an optimal correlation between Maximal Volume Oxygen and Maximal Voluntary Ventilation indicators and their effect on cardiorespiratory readiness of Shahid Chamran athlete students during 2004-2005.MethodsA deh1ive analytical study was designed to recruit athlete students. Sixthy athlete students were selected using simple random selection method. The subjects age range was between 19-25 years old and they were about the same weight and height. Data was analyzed using canonical correlation analysis methods.ResultsThe results indicated that the optimal correlation occurs when both lung expiration and lung inspiration indicators have simultaneous effect of Maximal Volume Oxygen and Maximal Voluntary Ventilation on spirometric ones(r=0.81 -
اهدافهدف این تحقیق بررسی اثرات کوه پیمایی بر فاکتورهای مختلف سلامتی در سالمندان بود.مواد و روش هااین مطالعه یک بررسی Cross-sectional بود که در آن 43 مرد سالمند (با میانگین سنی 57/7±9.3 سال) در مناطق مرتفع شهر تهران به طور تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها بر اساس نوع فعالیت به سه گروه: 1- کوه پیما (n:15)، 2- ورزشکار (n:14)، 3- غیر ورزشکار (n:14) تقسیم شدند. سپس فاکتورهای مختلف آمادگی قلبی–عروقی و جسمانی آنان (حداکثر اکسیژن مصرفی، ضربان قلب، درصد چربی، قدرت، زمان عکس العمل، فشار خون، انعطاف پذیری و تعادل) مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش آماری آنوای یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته هامقایسه میانگین سه گروه در ظرفیت هوازی تفاوت معنی داری (P≤0/01) را بین آنها نشان داد که این متغیر در گروه کوهنورد نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود (به ترتیب %37/2 و %15/4)، به علاوه ضربان قلب استراحتی، درصد چربی بدن و همچنین زمان عکس العمل به صورت معنی داری در دو گروه فعال نسبت به گروه غیر فعال پایین تر بود (P≤0/05)، اما تفاوت بین گروه ها در دیگر فاکتورها معنی دار نبود (P≥0/05).نتیجه گیرینتایج به دست آمده در رابطه با ظرفیت هوازی و درصد چربی بدن با فعالیت کوه پیمای بسیار پر اهمیت بود و تاثیر کوه پیمایی را بر فاکتورهای قلبی–عروقی نشان می دهد. بهبود نسبی ضربان قلب، قدرت، انعطاف پذیری، تعادل و زمان عکس العمل در هر دو گروه غیر ورزشکار مجددا بر تاثیر انجام فعالیت بدنی به عنوان جزء ضروری برنامه های زندگی تاکید می کند.کلید واژگان: سالمندان, کوه پیمایی, آمادگی جسمانی, آمادگی قلبی, عروقی}ObjectiveThe aim of this study was to investigate the effects of mountaineering on health factors in elder people.Materials And MethodsThis study was a cross-sectional study. Forty three elderly men (mean age 57/7±9/3 yrs) were selected randomly fromparks of Northern Tehran. According to their activity and type of activity, subjects divided into three groups of Mountaineer (n= 15), Trained(n= 14) and none-trained (n=14). Then their cardiovascular and physical fitness (vo2max, heart rate, fat percent, grip, reaction time, blood pressure, flexibility and balance) were measured. Data were analyzedusing one-way ANOVA.ResultsComparison of aerobic capacity in three groups showed thatthere were significant differences (P≤0.01) as this variable in mountaineer group was better than two other groups (37/2%, 15.4% respectively).In addition resting heart rate, fat percent and reaction time were significantly lower in two trained groups in comparison with non-trained group (p≤ 0.05). There were no other significant differences between groups (p≥0.05).Conclusionthis study suggests that mountaineering may led to in termof the other variables positive effects on cardiovascular factors. Furthermore relative, higher grip strength, flexibility and reaction time inboth active groups emphasis the necessity of a physical activity and active life style as an important part of elder people’s life style.Keywords: older adults, mountaineering, physical fitness, cardiovascular fitness}
-
مقدمهسن، جنس و ترکیب بدن و نیز ژنتیک بر آمادگی قلبی تنفسی تاثیر می گذارد. تغییرپذیری پاسخ های فیزیولوژی به ورزش در کودکان باعث شده است که تفسیرهای مختلفی درباره ی عوامل اثرگذار بر آمادگی قلبی تنفسی بیان شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط آمادگی قلبی تنفسی با سن، جنس و ترکیب بدن دانش آموزان 11- 8 ساله ی شهر سمنان با استفاده از مدل رگرسیون FFMI-FMI بود.مواد و روش هااین مطالعه در 685 دانش آموز 11- 8 ساله (347 پسر و 338 دختر) که با نمونه گیری خوش های چند مرحله ای انتخاب شدند انجام شد. پس از همسان سازی سن و جنس، دانش آموزان به وسیله ی مدل رگرسیون FFMI-FMI که در آن شاخص توده ی بدون چربی (FFMI) (توده ی بدون چربی بر مجذور قد) بر پایه ی شاخص توده ی چربی (FMI) (توده ی چربی بر مجذور قد) تعیین می شود به سه گروه طبیعی، توپر (با FFMI بیشتر از گروه طبیعی) و قلمی (با FFMI کمتر ازگروه طبیعی) تقسیم شدند. برای تعیین آمادگی قلبی تنفسی از برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) با آزمون شاتل ران استفاده شد.
یافته هابین سن با میزان VO2max رابطه ی مثبت و معنی داری وجود داشت (05/0P<). گروه توپر از بالاترین و گروه قلمی از پایین ترین میزان VO2max برخوردار بودند (05/0P<). پسران، آمادگی قلبی تنفسی بهتری نسبت به دختران داشتند (05/0P<).
نتیجه گیریبین سن و ترکیب بدنی با VO2max رابطه ی معنی داری وجود دارد به طوری که با افزایش نسبت FFM به FM میزان VO2max افزایش می یابد.
کلید واژگان: آمادگی قلبی, تنفسی, حداکثر اکسیژن مصرفی, ترکیب بدنی, شاخص توده ی بدون چربی, شاخص توده ی چربی}IntroductionAge, gender, body composition and genetic background affect cardio respiratory fitness. In children, the variability of physiological responses to exercise yield different interpretations of the effective parameters. The aim of the present study was to investigate the effect of age, gender, body composition on cardio respiratory fitness of students of Semnan city aged 8-11 years, using the FFMI-FMI regression model.Materials And MethodsThis cross sectional study was performed on 685 students (347 boys and 338 girls). Subjects were selected via a multi-level cluster sampling. After adjustment for differences in age, gender and body mass using the FFMI – FMI regression model, i.e. Fat free mass index (FFMI), (dividing fat free mass to squared stature) was predicted by fat mass index (FMI) (dividing fat mass to squared stature) subjects were categorized into 3 groups: The Normal, the Solid (higher than normal FFM group) and the Slender (lower than normal FFM group). The 20 m Shuttle run test used to estimate maximal oxygen uptake (VO2max) as an index of cardio respiratory fitness, expressed in absolute values.ResultsThere was a positive significant association between age and VO2max (P< 0.05). The solid group had higher values, while the slender group had lower values in VO2max. Boys had better cardio respiratory fitness than girls in.ConclusionThere are significant direct positive associations between age and body composition and VO2max.Keywords: Cardio respiratory fitness, VO2max, Body composition, FFMI, FMI}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.