فهرست مطالب

Medicinal Plants - Volume:12 Issue: 46, 2013

Journal of Medicinal Plants
Volume:12 Issue: 46, 2013

  • تاریخ انتشار: 1392/03/20
  • تعداد عناوین: 16
|
  • رضا حاجی آقایی، معصومه خان احمدی، حسنعلی نقدی بادی، شاهین آخوندزاده، فرحناز خلیقی سیگارودی، علی مهرآفرین، سهیلا شهریاری صفحات 1-12
    شیرین بیان با نام علمی. glabra L Glycyrrhiza یکی از مهم ترین گیاهان دارویی بومی ایران است که به میزان قابل توجهی از آن سالیانه صادر می شود. ماده اصلی این گونه، ترکیب ساپونین تری ترپنوئیدی به نام اسید گلیسیریزیک یا گلیسیریزین با شیرینی 30 تا 50 برابر ساکارز است که در صنایع دارویی، غذایی و دخانیات کاربرد دارد. این گیاه کاربردهای درمانی مختلفی داشته و از ریشه شیرین بیان، در طب سنتی به طور عمده برای درمان زخم معده استفاده می شود. همچنین در مطالعات بالینی و تجربی مواردی نظیر اثرات درمانی در بیماری هپاتیت C، بیماری های پوستی و ریوی، نارسایی کبدی و قلب و خواص ضد التهاب، ضد ویروس، ضد میکروب، آنتی اکسیدان و ضد سرطان و همچنین تقویت سیستم ایمنی برای این گیاه اثبات شده است. بنابراین برنامه ریزی اصولی جهت توسعه فعالیت ها و حفاظت، احیا و بهره برداری از این گیاه در عرصه های طبیعی نیازمند بررسی دقیق وضعیت موجود، شناخت پتانسیل های موجود در عرصه های زراعی و منابع طبیعی به عنوان خاستگاه اصلی گونه های بومی کشور و شناخت صحیح از محدودیت ها و چالش ها همگام با توسعه علمی فرآوری و مصرف آن می باشد. این مطالعه نیز در راستای شناخت پتانسیل های دارویی، فیتوشیمیایی، اقتصادی و... گیاه شیرین بیان صورت گرفته است.
    کلیدواژگان: اثرات درمانی، شیرین بیان، گلیسیریزیک اسید، گلیسیریزین
  • سمیه کی پور، حسین ریاحی، حسن رفعتی صفحات 13-24
    گانودرما لوسیدوم Ganoderma lucidum Karst. قارچی یک ساله از تیرهGanodermataceae است که مصرف دارویی دارد. نام محلی این قارچ در چین، لینگ زی؛ در ژاپن، رشی و در کره، یونگ زهی می باشد. چینی ها معتقدند که این قارچ نماد زندگی شاد، شانس، سلامتی و طول عمر و حتی جاودانگی است. این قارچ در طب سنتی جهت درمان بی خوابی، تنگی نفس، تقویت حافظه، بیماری های کلیه و کبد، ورم مفاصل، آسم مورد استفاده قرار می گیرد. گانودرما دارای مواد فعال بیولوژیک مانند انواع استرول ها، پروتئین ها، پلی ساکارید ها، تری ترپنوئید ها و ملانین می باشد که پلی ساکارید ها و تری ترپنوئیدهای آن به علت دارا بودن خاصیت ضد سرطانی از اهمیت قابل توجهی برخوردار هستند. اسپور این قارچ نیز علاوه بر اندام بارده و میسلیوم دارای ترکیبات فعال با خاصیت درمانی می باشد. طی چند دهه اخیر تحقیقات فراوانی برروی اثرات درمانی و شناسایی ترکیبات شیمیایی این قارچ دارویی ارزشمند در جهان صورت گرفته است. در این مقاله مروری به بررسی آخرین یافته های محققین در مورد اثرات بیولوژیک و دارویی این قارچ پرداخته و ترکیبات گزارش شده از آن را معرفی می نماییم.
    کلیدواژگان: اثرات درمانی، ترکیبات فعال، ضد سرطان، قارچ دارویی، Ganoderma lucidum
  • علی مهرآفرین، حسنعلی نقدی بادی، محمد لطفی زاد، نسرین قوامی، کاظم خاوازی صفحات 25-37
    مقدمه
    از آنجایی که فسفر از عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان است لذا بررسی تاثیر کودهای فسفره بر عملکرد کمی و کیفی سنبل الطیب ضروری است.
    هدف
    بررسی تاثیر کاربرد باکتری های حل کننده فسفات به عنوان کودهای زیستی و کود شیمیایی فسفاته بر عملکرد کمی و کیفی گیاه سنبل الطیب.
    روش بررسی
    این بررسی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل عامل کود زیستی در چهار سطح شامل ازتوباکتر، پسودوموناس، تلفیق دو باکتری و عدم تلقیح و عامل کود شیمیایی فسفاته به فرم سوپر فسفات تریپل در سه سطح شامل 0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار بود.
    نتایج
    کودهای زیستی بر عملکرد کیفی و همچنین اغلب پارامترهای مورد بررسی در ارتباط با عملکرد کمی تاثیر معنی‎داری (01/0 p≤) داشتند. اگرچه مصرف کود زیستی بر مقدار اسید والرنیک تاثیر منفی داشته است، ولی به سبب افزایش عملکرد ماده خشک، به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد ماده موثره در واحد سطح شده است. کود شیمیایی فسفاته بر درصد اسید والرنیک (01/0 p≤)، عملکرد اسید والرنیک (05/0 p≤) و نیز عملکرد وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه (01/0 p≤) تاثیر معنی‎داری داشت. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین مقدار وزن خشک ریشه در تیمار کاربرد توام کود ازتوباکتر و کود شیمیایی فسفاته (100 کیلوگرم در هکتار) به ‎دست آمده است.
    نتیجه گیری
    کود زیستی ازتوباکتر تاثیر مثبت و معنی داری بر عملکرد اسید والرنیک در واحد سطح داشته و نیز بیشترین عملکرد ماده موثره در این تیمار مشاهده شده است.
    کلیدواژگان: سنبل الطیب، فسفر، سوپر فسفات تریپل، کود زیستی، عملکرد کمی و کیفی
  • مرجان حشمتی، محمدرضا جلالی ندوشن، الهام انتظاری، زهره خداشناس صفحات 38-49
  • مسعود سلیمانی، آرزو عزیزسلطانی، زهرا محمودی، عباس سعیدی، مهرداد ایرانشاهی صفحات 50-59
    مقدمه
    پوکی استخوان به اختلال در بافت استخوانی اطلاق می شود که افزایش ریسک شکستگی استخوان ها را به دنبال دارد. یکی از راه های پیشنهادی در سال های اخیر، استفاده از گیاه درمانی برای مبارزه با بیماری پوکی استخوان می باشد.
    هدف
    هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره اتانولی ریشه گیاه باریجه Ferula gummosaبر روند تکثیر و تمایز به استخوان در سلول های بنیادی مزانشیمال مشتق از مغز استخوان انسان (hMSCs) (Human Mesenchymal Stem Cell) می باشد.
    روش بررسی
    بدین منظور از سلول های بنیادی مزانشیمال انسانی به دست آمده از مغز استخوان انسان (hMSCs) استفاده شد. تاثیرات عصاره بر توان زیستی و همچنین تکثیر سلولی با استفاده از تست MTT assay مورد بررسی قرار گرفت. میزان تاثیر برفرآیند استخوان سازی با استفاده از اندازه گیری میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در روزهای هفتم و چهاردهم مرحله تمایز به استخوان اندازه گیری شد.
    نتایج
    با توجه به نتایج پس از طی بازه های 24، 48 و 72 ساعت پس از تیمار سلول ها، عصاره ریشه باریجه سبب افزایش معنی داری در تکثیر سلول های بنیادی hMSCs در بازه غلظتی 5/0 تا 5 میکروگرم بر میلی لیتر شد. بررسی میزان تمایز نشان دهنده ی تاثیر مثبت عصاره باریجه در تمایز به استخوان سلول های بنیادی مزانشیمال انسانی بود به طوری که در بازه غلظتی 1 تا 10 میکروگرم بر میلی لیتر افزایشی معنی دار در فعالیت آلکالین فسفاتاز در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر عصاره باریجه دارای تاثیرات مثبت بر تکثیر و تمایز به استخوان در سلول های بنیادی مزانشیمال انسانی می باشد.
    کلیدواژگان: باریجه، پوکی استخوان، سلول های بنیادی مزانشیمال، عصاره گیاهی، Ferula gummosa
  • پروین رهنما، ماندانا میرمحمدعلی ئی، فاطمه خزایی، مریم مدرس، فاطمه رحیمی کیان، رضا بخردی، حسن فلاح حسینی صفحات 60-65
    مقدمه
    کارگذاری آی یو دی که یکی از روش های مطمئن، موثر و برگشت پذیر در پیشگیری از بارداری است که با اضطراب و ترس همراه است. به نظر می رسد که اسانس گیاه دارویی اسطوخودوس که به عنوان یک ضد اضطراب و آرامبخشی کاربرد فراوان دارد در کاهش اضطراب ناشی از کارگذاری آی یو دی موثر باشد.
    هدف
    پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رایحه اسطوخودوس بر میزان اضطراب در زنان کاندید کارگذاری آی یودی بود.
    روش بررسی
    در این کار آزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور تعداد 135 زن که به واحد تنظیم خانواده جهت کارگذاری آی یو دی مراجعه کرده بودند و دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه 45 نفری رایحه اسطوخودوس محلول در روغن دانه کنجد، روغن دانه کنجد و کنترل تقسیم شدند. شرکت کنندگان در سه گروه از نظر اضطراب آشکار و لحظه ای با بیست سوال طبق پرسشنامه اشپیل برگر مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیست سوال پرسشنامه اشپیل برگر با چهار گزینه اصلا، تاحدی، متوسط و خیلی زیاد طبقه بندی شده و از 20 الی 80 امتیاز بندی شده بود. این ارزیابی در دو نوبت یکی قبل از رایحه درمانی و یک بار بعد از رایحه درمانی انجام شد. به افراد دو گروه اول قوطی دربسته که حاوی گلوله پنبه ای آغشته شده با سه قطره از محلول رایحه اسطوخودوس یا روغن دانه کنجد بود داده می شد و از آنها خواسته می شد که درب قوطی را باز و به فاصله 10 - 7 سانتی متری از بینی خود نگه داشته، به مدت 5 دقیقه به طور عادی استشمام نموده و بلافاصله بعد از مداخله، به بیست سوال پرسشنامه اضطراب آشکار پاسخ دهند. داده های جمع آوری شده توسط آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    براساس نتایج مطالعه، میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله با رایحه اسطوخودوس نسبت به قبل از مداخله کاهش نشان داد (001/0 p <). همچنین میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله در گروه رایحه سطوخدوس در مقایسه با گروه روغن دانه کنجد و کنترل با آزمون آماری کروسکال والیس کاهش نشان داد ‍(001/0 p <).
    نتیجه گیری
    استنشاق رایحه اسطوخودوس بر اضطراب ناشی از کارگذاری ای یودی موثر بوده است.
    کلیدواژگان: آروماتراپی، آی یو دی، اضطراب، رایحه اسطوخودوس
  • مسعود مدرسی، مریم فولادنیا، زهرا رفیعی، عزیزاله جعفری، کامران زرزاسنگان صفحات 66-77
    مقدمه
    گیاه Eremostachys azerbaijanica از خانواده نعناع، یکی از 16 گونه بومی متعلق به جنس Eremostachys می باشد. ریشه این گیاه در ایران، به صورت سنتی به عنوان ضد درد و ضد التهاب موضعی مورد استفاده قرار می گیرد.
    هدف
    در این پژوهش، ریشه گیاه E. azerbaijanica مورد مطالعه فیتوشیمیایی قرار گرفت تا شاید از طریق شناسایی محتوای شیمیایی آن، بتوان در جهت استفاده صحیح از این ماده طبیعی در امر درمان بیماری ها، قدمی برداشت.
    روش بررسی
    عصاره متانولی ریشه گیاه E. azerbaijanica به روش سوکسله تهیه شده و سه ترکیب از آن، توسط روش SPE و HPLC تهیه ای فاز معکوس جداسازی شد. در نهایت، ترکیبات توسط روش های طیف سنجی UV و NMR یک بعدی مورد شناسایی قرار گرفتند.
    نتایج
    سه گلیکوزید ایریدوئیدی به نام های لامالبید، پولچلوزید I و سزاموزید از ریشه گیاه E. azerbaijanica جداسازی شدند.
    نتیجه گیری
    از مطالعه نتایج حاصل از این پژوهش و یافته های قبلی چنین برمی آید که سه گلیکوزید ایریدوئیدی شناخته شده در این پژوهش، قبلا در برخی دیگر از گونه های این جنس نیز مورد شناسایی قرار گرفته اند.
    کلیدواژگان: ایریدوئید، پولچلوزید I، سزاموزید، لامالبید، Eremostachys azerbaijanica
  • افشین آخوندزاده بستی، نرجس چراغی، علی خنجری، حسین اسماعیلی، نگین نوری، حمید محمدی نصرآبادی، زهرا امانی صفحات 78-84
    مقدمه
    مصرف غذاهای دریایی آلوده به ویبریوپاراهمولیتیکوس می تواند سبب ایجاد گاستروآنتریت در انسان شود. توکسین همولیزین مستقیم مقاوم به حرارت از عوامل حدت ارگانیسم بوده و نقش مهمی در بیماریزایی دارد.
    هدف
    هدف از مطالعه بررسی اثرات اسانس آویشن شیرازی و اسید استیک روی میزان تولید توکسین همولیزین مقاوم به حرارت توسط باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس در غلظت های تحت بازدارنده این ترکیبات بود.
    روش بررسی
    تولید توکسین باکتری در 5 غلظت اسانس آویشن شیرازی (صفر، 005/0، 015/0، 03/0، 045/0 درصد)، 3 سطح pH (5/7، 5/6 و 5/5) حاصل از اسید استیک و سه درجه حرارت نگهداری (35، 25 و 8 درجه سانتی گراد) در محیط کشت آبگوشت قلب و مغز مورد بررسی قرار گرفت و پس از ایجاد کدورت در محیط، تعداد باکتری ها شمارش شد و توکسین توسط کیت KAP-Rpla اندازه گیری شد.
    نتایج
    تیترتوکسین تولیدی در 5/7 pH= و دمای 35 درجه در حالت صفر اسانس آویشن شیرازی 1/256 بود، در حالی که این میزان در شرایط مشابه در حالت 015/0 درصد اسانس برابر با 1/32 بود. همچنین تیترتوکسین در دمای 25 درجه و 5/6 pH= برابر با 1/256 بود در صورتی که این میزان با شرایط یکسان در حالت 015/0 درصد اسانس آویشن شیرازی 1/8 بود.
    نتیجه گیری
    اسانس آویشن شیرازی به همراه pH ها و دماهای مختلف نگهداری بر میزان تولید توکسین همولیزین مستقیم مقاوم به حرارت (TDH) توسط باکتری اثر کاهشی دارند. پیشنهاد می شود این مطالعه در مدل غذایی نیز مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت مثبت بودن اثرات آن بتوان از این ترکیبات به عنوان نگهدارنده مناسب جهت پیشگیری از بیماریزایی ویبریوپاراهمولیتیکوس استفاده کرد. کلمات
    کلیدواژگان: اسید استیک، اسانس آویشن شیرازی، ویبریوپاراهمولیتیکوس، TDH
  • مهدی دولتخواهی، مجید قربانی نهوجی صفحات 85-105
    مقدمه
    شهرستان دشتستان با مساحت 6371 کیلومتر مربع در شرق شهرستان بوشهر (مرکز استان) قرار دارد. نزدیکی این شهرستان به خلیج فارس، عبور دو رودخانه مهم دالکی و شاپور و همچنین قرار داشتن جنوبی ترین بخش رشته کوه های زاگرس در بخش های مرکزی این شهرستان سبب برخوداری از اقلیم های متفاوتی شده و لذا تنوع وسیع گونه های گیاهی را باعث گردیده است.
    هدف
    هدف این مطالعه شناسایی پرمصرف ترین گیاهان دارویی منطقه با استفاده از دانش و تجربه بومیان و همچنین معرفی خواص و ویژگی های ناشناخته این گیاهان می باشد.
    روش بررسی
    برای این مطالعه ابتدا با استفاده از نقشه جغرافیایی، منطقه مورد مطالعه به دقت شناسایی وسپس گیاهان از مناطق مختلف دشتی و کوهستانی جمع آوری شدند. تجارب افراد بومی نیز در ارتباط با خصوصیات دارویی گیاهان در پرسشنامه هایی ثبت شد و پس از شناسایی دقیق، نمونه ها به هرباریوم دانشگاه پیام نور بوشهر منتقل شدند.
    نتایج
    بر طبق نتایج به دست آمده 85 گونه دارویی متعلق به 70 جنس و 39 خانواده در منطقه شناسایی شد. بیشترین فراوانی در خانواده کاسنی (Asteraceae) با 10 گونه و سپس خانواده نعنائیان (Lamiaceae) با 8 گونه و بزرگ ترین جنس نیز جنس سدر (Ziziphus) با 6 گونه گزارش شد. بیشترین کاربرد نیز برای درمان بیمارهای گوارشی مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    استفاده سنتی از گیاهان در منطقه استفاده وسیعی داشته و بیشتر در درمان بیماری های گوارشی مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به بافت سنتی شهرستان و اقبال وسیع مردم در استفاده سنتی از گیاهان دارویی، لذا مطالعات بیشتر می تواند راهگشای شناخت بسیاری از خواص گیاهان دارویی شود.
    کلیدواژگان: اتنوبوتانی، تنوع زیستی، دشتستان، کاربرد سنتی، گیاهان دارویی
  • هما حاجی مهدی پور، مریم شکرچی، فرزانه نقیبی، لیلا آرا، حمید موذنی ذهان صفحات 106-112
    مقدمه
    امروزه یکی از روش ها جهت مهار پیشرفت بیماری آلزایمر تجویز داروهای مهارکننده آنزیم کولین استراز (AChEI) می باشد. دستیابی به داروهایی با اثرات بهتر و عوارض جانبی کمتر بخصوص با منشای گیاهی هدف بسیاری از محققین می باشد.
    هدف
    هدف اصلی این تحقیق بررسی اثرات مهاری تعدادی از گونه های گیاهی متعلق به جنس Ferula روی فعالیت آنزیم استیل کولین استراز بوده است.
    روش بررسی
    عصاره تام شش گیاه متعلق به جنس Ferula شامل F. hezarlalezarica، F. hirtella، F. oopoda، F. ovina، F. persica var. persica و F. szowitsiana با استفاده از حلال متانول 80 درصد و فراکسیون های مختلف هر گیاه به ترتیب با استفاده از حلال های هگزان، کلروفرم، اتیل استات، متانول، متانول 50 درصد و آب با روش ماسراسیون به دست آمدند. اثر مهار آنزیم استیل کولین استراز عصاره ها در غلظت 300 میکروگرم بر میلی لیتر با روش Ellman در میکروپلیت های 96 خانه و در طول موج 405 نانومتر تعیین شد.
    نتایج
    نتایج نشان دادند که در میان نمونه های مورد بررسی فراکسیون کلروفرمی گونه F. persica var. persica دارای اثرات AChEI قابل قبولی بوده است (3/27 درصد). سایر عصاره ها فاقد اثر بوده یا اثرات ناچیزی داشته اند.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که ترکیبات نسبتا غیرقطبی گیاه F. persica var. persica دارای اثرات AChEI می باشند و با توجه به وجود سزکویی ترپن کومارین هابه عنوان ترکیبات شاخص جنس Ferula، شاید بتوان این ترکیبات را عامل اصلی اثرات مهار آنزیمی این گیاه دانست ولی اثبات این امر نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
    کلیدواژگان: آلزایمر، چتریان، روش Ellman، مهار استیل کولین استراز، Ferula
  • حمیدرضا کازرانی، نرجس لطیفی پور صفحات 113-120
    مقدمه
    پوست انار حاوی ترکیبات آنتی اکسیدان بسیار قوی است و از طرفی در طب سنتی از ارزش درمانی برخوردار است.
    هدف
    در این پژوهش، اثرات قلبی عصاره اتانولی پوست میوه انار مورد بررسی قرار گرفته است.
    روش بررسی
    در این پژوهش اثرات قلبی عصاره اتانولی (80 درصد) پوست انار مورد مطالعه قرار گرفت. در این رابطه قلب مجزای موش صحرایی (8n=) به روش لانگن دورف پرفیوز شد. پس از تثبیت (حداقل 20 دقیقه)، عصاره لیوفیلیز شده پوست انار در غلظت های 1/0، 5/0 و 1 درصد (به ترتیب و به مدت 5 دقیقه) به محلول پرفوزیون (کربس) افزوده شد. طی دوره آزمایش، تعداد ضربان و قدرت انقباضی قلب و همچنین فشار پرفوزیون عروق کرونر (به عنوان شاخصی برای تونوس شریان کرونر) مورد مطالعه قرار گرفت.
    نتایج
    با افزودن عصاره پوست انار، میانگین ضربان قلب به تدریج کاهش یافتبه گونه ای که از 223 ضربان در دقیقه در آغاز به 79 ضربان در پایان دوره درمان کاهش یافت (001/0 p<). نوسان فشار داخل بطنی (LVDP) نیز طی دوره درمان به طور چشمگیر و معنی داری نسبت به قبل از افزودن عصاره کاهش یافت (001/0 p<). فشار پرفوزیون کرونر به تدریج افزایش یافت به گونه ای که در پایان دوره درمان نسبت به قبل از افزودن عصاره 23 درصد افزایش را نشان می داد (001/0 p<).
    نتیجه گیری
    نتایج این پژوهش بیانگر اثرات کاردیودپرسان قوی عصاره آبی - الکلی پوست انار است.
    کلیدواژگان: انار، قلب ایزوله، لانگن دورف
  • مجید آقاعلیخانی، آیدا ایرانپور، حسنعلی نقدی بادی صفحات 121-136
    مقدمه
    تغذیه گیاه عامل مهمی در رشد و ترکیبات شیمیایی گیاهان است. کاربرد کودهای طبیعی می تواند عملکرد و شاخص های دارویی گیاهان را ارتقاء بخشد.
    هدف
    در این تحقیق امکان جایگزینی کودهای شیمیایی با کودهای زیستی: نیتروکسین، بیوفسفر و بیوسولفور در تولید گیاه دارویی سرخارگل از طریق مقایسه عملکرد پیکر رویشی و ترکیبات فنلی گیاه در پاسخ به سطوح خالص و یا تلفیقی کودهای زیستی با اوره بررسی شد.
    روش بررسی
    این آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار در سال زراعی 89 - 1388 در مزرعه دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. تیمارها شامل نیتروژن شیمیایی به فرم اوره (C)، بیوسولفور (S)، بیوفسفر (P)، نیتروکسین (N)، اوره + بیوسولفور (CS)، اوره + بیوفسفر (CP)، اوره + نیتروکسین (CN)، بیوفسفر + بیوسولفور (PS)، نیتروکسین + بیوسولفور (NS)، نیتروکسین + بیوفسفر (NP)، تلفیق سه کود زیستی (NPS) و شاهد (بدون کود) بودند.
    نتایج
    تیمارها اثر معنی داری (05/0p≤) بر تعداد شاخه جانبی، تعداد گل، قطر گل، ساقه و ریشه، ارتفاع بوته، طول ریشه، عملکرد بیولوژیک خشک، شاخص برداشت، محتوی نیتروژن و فسفر گیاه داشتند و میزان ترکیبات فنولی را تحت تاثیر قرار دادند. تیمار NP منجر به تولید بیشترین وزن خشک برگ، عملکرد بیولوژیک، طول ریشه، قطر ریشه و ساقه، تعداد شاخه جانبی ساقه شد.
    نتیجه گیری
    کاربرد کودهای زیستی سبب افزایش عملکرد سرخارگل شد. تیمار NP بهترین تیمار از نظر عملکرد کمی و تیمار PS با بیشترین عملکرد فنل ریشه (116 درصد بیشتر از شاهد) بهترین ترکیب تیماری از نظر کیفیت بود. بنابراین با کاربرد کودهای زیستی می توان مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد و به اهداف کشاورزی پایدار نزدیک شد.
    کلیدواژگان: Echinacea purpurea L، Moench، ترکیبات فنولی، کود شیمیایی، گیاهان دارویی
  • علیرضا خسروی، ایرج اشرافی تمای، تقی زهرایی صالحی، عقیل شریف زاده، اسد بالال صفحات 137-149
    مقدمه
    کاندیدیازیس دهانی با عامل کاندیدا آلبیکنس از شایع ترین عفونت ها در بیماران با ضعف سیستم ایمنی می باشد. تشخیص سریع و دقیق این عامل فرصت طلب، در درمان و بقای بیماران اهمیت فراوانی دارد.
    هدف
    در این مطالعه مقاومت سویه های کاندیدا آلبیکنس جدا شده نسبت به داروهای آزولی و اثر اسانس زنیان بر این جدایه ها ارزیابی شد.
    روش بررسی
    از 70 بیمار HIV+ نمونه گیری با سواب از ناحیه دهانی صورت گرفت و شناسایی قطعی کاندیدا آلبیکنس با روش های مورفولوژی، فنوتیپی و مولکولی انجام پذیرفت. حساسیت دارویی ایزوله ها به فلوکونازول، کتوکونازول و کلوتریمازول به روش انتشار دیسک و همچنین اثر اسانس زنیان بر روی ایزوله ها به دو روش انتشار دیسک و میکرودایلوشن براث مورد مطالعه قرار گرفت.
    نتایج
    از بین روش های شناسایی، روش مولکولی شناسایی سریع تر و صحیح تری را نسبت به روش های دیگر فراهم نمود. میزان مقاومت در فلوکونازول 32 درصد، کتوکونازول 28 درصد، کلوتریمازول 14 درصد مشاهده شد. در مورد اسانس زنیان، میزان 30 میکرولیتر این اسانس، به طور کامل از رشد کاندیدا آلبیکنس در پلیت جلوگیری نمود. کمترین غلظت بازدارندگی اسانس (MIC) به روش میکرودایلوشن براث در 72 درصد جدایه ها ppm 500 و در 28 درصد دیگر ppm 750 و کمترین غلظت کشندگی (MFC) هم در 70 درصد ایزوله ها ppm 750 و مابقی ppm 1000 مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    بر این اساس به نظر می رسد استفاده از این گیاه بومی و اسانس آن به عنوان یک عامل ضد قارچی می تواند در درمان افراد مبتلا به کاندیدیازیس مخاطی در کنار داروهای دیگر، استفاده شود.
    کلیدواژگان: آزول ها، اسانس زنیان، کاندیدا آلبیکنس
  • سید محمدحسین نوری موگهی، مریم کاملی، مریم خانه‎زاد صفحات 150-155
    مقدمه
    گل پنیرک با اثرات دارویی متنوع به ویژه بر سیستم موکوسیلیاری از دیرباز به عنوان داروی رقیق‎کننده و خلط‎آور شناخته شده است.
    هدف
    مطالعه حاضر به بررسی اثرات گل پنیرک در مقایسه با برم هگزین برسیستم موکوسیلیاری نای مرغ می پردازد.
    روش بررسی
    در این مطالعه‎ی تجربی پنج گروه شش‎تایی از جوجه مرغ‎های نژاد لگهورن تحت شرایط یکسان مورد بررسی قرار گرفته اند. چهار گروه طی 12 روز به ترتیب برم هگزین خوراکی، عصاره‎ی پنیرک خوراکی، سرم نمکی نبولایز و عصاره‎ی پنیرک نبولایز دریافت کردند و یک گروه نیز به عنوان شاهد محسوب شد. پس از 12 روز جوجه ها کشته و از ناحیه وسطی نای نمونه برداری به عمل آمده برای مشاهده با میکروسکوپ نوری آماده سازی و با روش های H&E و PAS رنگ‎آمیزی شدند. در مراحل بعدی تعداد و اندازه ی غدد موکوسی و اندازه ی مژک‎ها با استفاده از نرم افزار استریولوژیک Image tools II شمارش و اندازه گیری شدند.
    نتایج
    نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان داد که گروه عصاره‎ی پنیرک نبولایز در تعداد و اندازه غدد موکوسی و اندازه ی مژک‎ها نسبت به گروه شاهد، برم هگزین و سرم نمکی نبولایز تفاوت معنی داری داشت و گروه عصاره‎ی پنیرک خوراکی از نظر تعداد غدد موکوسی نسبت به سه گروه نامبرده تفاوت معنی داری نشان داد.
    نتیجه گیری: با توجه به اثرات موکولیتیک بیشتر عصاره‎ی پنیرک نسبت به برم هگزین و وجود عوارض جانبی برای دارو‎های موکولیتیک، توصیه می‎شود که در بیماری های تنفسی و التهابی از عصاره‎ی پنیرک استفاده شود.
    کلیدواژگان: برم هگزین، سیستم موکوسیلیاری، گل پنیرک
  • علیرضا هادی‎پور، سیدمصطفی حسینی‎مزینانی، علی مهرآفرین صفحات 156-169
    مقدمه
    نیتروژن یکی از عناصر بسیار موثر در افزایش عملکرد فیتوشیمیایی و زراعی گیاهان دارویی می باشد. لذا بررسی اثر ترکیبات نیتروژنه بر میزان تولید اسانس و ماده خشک گیاه دارویی اسطوخودوس ضروری می‎باشد.
    هدف
    این پژوهش به منظور شناخت تغییرات مقدار اسانس، اجزای اسانس و عملکرد ماده خشک گیاه دارویی اسطوخودوس تحت تاثیر کاربرد تیمارهای مختلف نیتروژن در راستای کاهش مصرف کودهای نیتروژنه به اجرا درآمد.
    روش بررسی
    این آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 7 تیمار و 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی شهرری اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول‎پاشی 5/1، 3، 5/4، 6 و 5/7 درصد نیتروژن و خاک مصرف 180 کیلوگرم نیتروژن به فرم اوره در هکتار و همچنین تیمار شاهد (بدون کاربرد نیتروژن) بودند.
    نتایج
    اثر کاربرد تیمارهای مختلف نیتروژنه به لحاظ آماری بر روی تمامی خصوصیات اندازه‎گیری شده گیاه (01/0p<) و بر روی درصد اسانس گیاه و میزان لینالول اسانس (05/0p<) معنی‎دار شد. بیشترین ارتفاع بوته و تعداد ساقه های فرعی در تیمار محلول‎پاشی 5/4 درصد نیتروژن در هکتار مشاهده شد. همچنین بیشترین قطر ساقه اصلی، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک ساقه، برگ و اندام هوایی، میزان اسانس گیاه، مقدار 1 و 8 سینئول و لینالول اسانس در تیمار خاک مصرف 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. وزن خشک ساقه و میزان اسانس گیاه در تیمار محلول‎پاشی 5/4 درصد نیتروژن در هکتار با تیمار خاک مصرف 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تفاوت معنی‎داری نداشت.
    نتیجه گیری: نتایج نشان داد که محلول‎پاشی نیتروژن در غلظت مناسب ضمن امکان بهبود شاخص‎های رشدی و میزان اسانس گیاه، می تواند موجب کاهش مصرف نیتروژن و هزینه تولید و آلودگی های ناشی از کاربرد زیاد کودهای نیتروژنی شود.
    کلیدواژگان: اسطوخودوس، عملکرد ماده خشک، محلول‎پاشی، مقدار اسانس، نیتروژن
  • سعید بلورانی، سید محمد محمدی، حسن فلاح حسینی، محمد افخمی اردکانی، مریم سادات سلامی صفحات 170-176
    مقدمه
    دیابت بیماری مزمنی است که به دلیل کمبود یا کاهش عملکرد انسولین موجب افزایش سطح گلوکز خون و اختلالات متابولیسمی بدن می شود. به نظر می رسد که سیلی مارین یا عصاره تام بذر گیاه Silibum marianum L. به عنوان احیا کننده رادیکال های آزاد می تواند در کاهش مقاومت سلول های بدن نسبت به انسولین و سطح لیپیدهای خون موثر باشد.
    هدف
    این مطالعه به منظور بررسی اثر سیلی مارین بر میزان مقاومت به انسولین و سطح لیپیدهای خون در فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2 طراحی و اجرا شده است.
    روش بررسی
    مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 60 نفر از افراد سالم باBMI بالاتر از 25 و فامیل درجه یک بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. داوطلبان به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری تقسیم و به یک گروه روزانه دو کپسول سیلی مارین 140 میلی گرمی و گروه دیگر به طور مشابه دارونما به مدت 12 هفته تجویز شد. از داوطلبان در شروع و بعد از 12 هفته آزمایش ها شامل اندازه گیری سطح انسولین، گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول، تری گلیسیرید، LDL، HDL خون در حالت ناشتا و سطح گلوکز خون دو ساعته انجام شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد که سطح لیپید و گلوکز خون بین دو گروه قبل از شروع در مقایسه با پایان مطالعه تفاوت معنی داری ندارد. سطح انسولین و میزان مقاومت به انسولین در خون در گروه دریافت کننده دارو در مقایسه با گروه دارونما و در مقایسه با شروع مطالعه کاهش معنی داری داشت.
    نتیجه گیری: تجویز سیلی مارین به داوطلبان فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2 موجب کاهش سطح انسولین و میزان مقاومت به انسولین در خون شد.
    کلیدواژگان: داروی گیاهی، دیابت نوع 2، سیلی مارین، لیپید، مقاومت به انسولین
|
  • R. Hajiaghaee, M. Khanahmadi, H. Naghdi Badi, S. Akhondzadeh, F. Khalighi, Sigaroodi, A. Mehrafarin, S. Shahriari Pages 1-12
    Glycyrrhiza glabra L (Licorice) as native and pasture medicinal plant has most important export rule. Glycyrrhizic acid (GA) or Glycyrrhizin as a main active component of licorice root and rhizomes، is a triterpenoid saponin claimed to be up to 30-50 times sweeter than sucrose and to be used in pharmaceuticals، food and tobacco industry. Licorice root is a traditional medicine used mainly for the treatment of peptic ulcer، hepatitis C، and pulmonary and skin diseases، although clinical and experimental studies suggest that it has several other useful pharmacological properties such as antiinflammatory، antiviral، antimicrobial، antioxidative، anticancer activities، immunomodulatory، hepatoprotective and cardioprotective effects. A large number of components have been isolated from licorice، including triterpene saponins، flavonoids، isoflavonoids and chalcones، with glycyrrhizic acid normally being considered to be the main biologically active component. Understanding of the limitations and challenges in the medicinal plant are need for planning principles for development activities and conservation in this field. In this review summarizes the phytochemical، pharmacological and pharmacokinetics data، together with the clinical as one of the most important herbs in exports and adverse effects of licorice.
    Keywords: Glycyrrhiza glabra, Glycyrrhizic acid, Glycyrrhizin, Pharmacological effects
  • S. Keypour, S. Keypour, H. Rafati Pages 13-24
    Ganoderma lucidum Karst. is an annual medicinal fungus which belongs to the Ganodermataceae family. Ganoderma lucidum، also known by the common names Reishi or Mannentake (Japanese)، Ling Zhi (Chinese) and Yung Zehi (Korean). Ganoderma is the symbol of happy living، chance، immortality and health in China. In orient folk medicine Ganoderma was used for treating insomnia، asthma، kidney and liver diseases as well as arthritis. The major chemical constituents of G. lucidum are polysaccharides، triterpenes، sterols، lectins and some proteins having beneficial properties for the prevention and treatment of a variety of ailments. Both triterpenes and polysaccharides contain anticancer properties thus making them important nominees for the researches. Spores، fruiting body and mycelium have been investigated for biological active compounds. In recent years، a number of researches were performed for the identification of biological compounds and medicinal properties of Ganoderma lucidum. The latest findings regarding G. lucidum are discussed in this review article.
    Keywords: A Review on the Biological Active Compounds, Medicinal Properties of Ganoderma lucidum
  • M. Heshmati, Mr Jalali Nadoushan, E. Entezari, Z. Khodashenas Pages 38-49
    Background
    Spinal cord compression is one of causes for disability. Nowadaysto minimize these complication is a goal.
    Objective
    The effect of aquae extract of Aloe vera on motoneuron death and chemical neurotransmitter for cell signaling in paralysed rats.
    Methods
    We used 32 female rats from Razi institute. They were randomized divided to 4 groups: 1- control 2- treated with Aloe vera 3- treated with Aloe vera + spinal cord compression by clips aneurysm 4- control+spinal cord compression by clips aneurysm. Perituneal injection continued for 4 weeks (every day). We used 2. 5 mg/kg aquae extract of Aloe vera.
    Results
    Compression hascaused، motoneuron in ventral horn decreases with cavitation. Insecond group these changes are less (p≤ 0. 05). Aloe vera increasessynaptophysin in complete and partial model (p≤ 0. 05).
    Conclusion
    For the first time Aloe vera has studied for synaptic reaction. It seems the number and percentage of motoneurons increased، as the same as synaptophysin in complete and partial model.
    Keywords: Aloe vera, Spinal cord injury, Synaptophysin
  • P. Rahnama, M. Mirmohammad Ali, F. Khazaie, M. Modarres, F. Rahimikian, R. Bekhradi, H. Fallah Huseini Pages 60-65
    Background
    Intra uterine device is a safe، effective and reversible method of family planning. Unfortunately، IUD insertion associated with anxiety. The lavender essential oil has anti-anxiety and analgesic effect however it''s anti anxiety efficacy before intra uterine device insertion is to be evaluated.
    Objective
    The present study was conducted to evaluate the anti-anxiety effect of lavender essential oil before intra uterine device insertion.
    Methods
    Total 135 Iranian women candidate for intra uterine device insertion that had eligible criteria were randomly recruited into three lavender، placebo and control group. Data was collected by demographic questionnaire، spiel Berger questionnaire. The candidate apparent and acute anxiety was determined according to 20 questions present in Spiel Berger Questionnaire before and after aromatherapy just before intra uterine device insertion. The 20 questions were given four options including slight، moderate، high and very high with score 20 to 80. The women''s were given a box containing a cotton ball soaked with three drops of lavender essential oil or sesame oil. The women''s were asked to inhale the box for 5 minute from 7 to 10 centimeter from nose. The apparent and acute anxiety was determined in all three groups before and after aromatherapy just before intra uterine device insertion compared to each other. Data analysis was performed by SPSS software & descriptive & analytic statistics methods.
    Results
    The average anxiety score was decreased in lavender group after aromatherapy compared to before aromatherapy (p<0. 001) and also as compared to placebo and control groups (p<0. 001).
    Conclusion
    The Results of this study suggest that aromatherapy with inhalation of lavender essential oil is effective as anti- anxiety before IUD insertion.
    Keywords: Aromatherapy, Anxiety, IUD insertion, Lavender essential oil
  • M. Modarresi, M. Foladnia, Z. Rafiee, A. Jafari, K. Zarzasangan Pages 66-77
    Background
    Eremostachys azerbaijanica (family Lamiaceae) is one of the 16 endemic Iranian herbs of the genus Eremostachys. In Iran، the root of E. azerbaijanica is traditionally used as local analgesic and anti-inflammatory.
    Objective
    In this research، roots of E. azerbaijanica were phytochemically studied until perhaps by identification of chemical content of this plant، a step to be taken toward correct use from this natural product in treatment of diseases.
    Methods
    Methanolic extract from the root of E. azerbaijanica was prepared by Soxhlet method and its three compounds were isolated by SPE method and reversed-phase preparative HPLC. Finally، the compounds have been elucidated by UV and 1D NMR spectroscopic analysis.
    Results
    Three iridoid glycosides، Lamalbide (Lamiridoside)، Pulchelloside I and Sesamoside were isolated from the root of E. azerbaijanica.
    Conclusion
    The comparison of the results obtained from the present study and former published results، shows that three iridoid glucosides which identified in this research، have been previously elucidated in some species of Eremostachys.
    Keywords: Eremostachys azerbaijanica, Iridoid, Lamalbide, Pulchelloside I, Sesamoside
  • A. Akhondzadeh Basti, N. Cheraghi, A. Khanjari, H. Esmaeili, N. Noori, H. Mohamadi Nasrabadi, Z. Amani Pages 78-84
    Background
    Consumption of contaminated seafood with Vibrio parahaemolyticus results in gastroenteritis in consumer. Thermostabledirecthaemolysin is one of the major virulence factors of this emerging pathogen which has an important role in its pathogenicity.
    Objective
    The objective of this study was to evaluate the effect of Zataria multiflora Boiss. essential oil and acetic acid on the production of TDH toxin of Vibrio parahaemolyticus in subinhibitory concentrations of these preservatives.
    Methods
    The toxin production under specific condition including the combination of different concentrations of the essential oil (0، 0. 005، 0. 015، 0. 03 and 0. 045%)، pH values (5. 5، 6. 5 and 7. 5) modified with acetic acid and 3 incubation temperatures (8، 25 and 35°C) in BHI broth medium was studied and the number of the bacteria have been counted and the toxin production has been evaluated after the growth of the organism and subsequent turbidity in the medium using the KAP-Rpla commercial kit.
    Results
    Toxin titerproduced in a broth with pH value of 7. 5 and 35°Cand in the absence of essential oil was 1/256 while it was 1/32 in the same condition and with the presence of 0. 015% essential oil. Also the titer of this toxin in 25°Cand pH of 6. 5 equals 1/256 while with adding the 0. 015% ofZataria multiflora Boiss. essential oil، It reduced to 1/8.
    Conclusion
    According to the results the essential oil in combination with different pH values and incubation temperatures has a decreasing effect on the toxin production of Vibrio parahaemolyticus. It suggests that further studies with the same conditions as current study in a food model is needed to confirm the positive effect of these natural preservatives.
    Keywords: Acetic acid, TDH, Vibrio parahaemolyticus, Zataria multiflora Boiss. essential oil
  • M. Dolatkhahi, M. Ghorbani Nohooji Pages 85-105
    Background
    Dashtestan، with 6371 km² area، is situated at 85 km in the east of Bushehr city. Influence of some important ecological factores، such as neighboring to the Persian Gulf، passing two rivers of dalaki and shapoor and also presence of southern continuation of Zagros Mountains are leading to high importance of region in plant biodiversity view point.
    Objective
    Study on the medicinal plant flora of the region and introducing some information of folk medicine and the most useful medicinal species were objected here.
    Methods
    All ancient regions of the Dashtestan were discovered using appropriate geographical maps and then the plant species were gathered from various localities respectively. Vernacular information of collected plants and their usages in the folk medicine were questioned from well experienced people. In final stage the collected plants were identified scientifically after deposition in the herbarium.
    Results
    A total of 85 plant species representing 70 genera and 39 families are identified in the area. The most abundant families of the region are Asteraceae (10 species) and Lamiaceae (8 species) respectively، and the largest genera is Ziziphus (Rhamnaceae) with 6 species. The most folk medicine usage of them is in the remediation of digestive diseases.
    Conclusion
    Traditional usage of medicinal plant is more accepted among the people of area. The most of medicinal herbs are used mainly in remediation of digestive diseases. Considering the culture of society and attention of people to medicinal plants، it may be an attractive object from the farmacological view point.
    Keywords: Biodiversity, Dashtestan, Ethnobotany, Iran, Medicinal plants, Traditional Usage
  • H. Hajimehdipoor, M. Shekarchi, F. Naghibi, L. Ara, H. Moazzeni Zehan Pages 106-112
    Background
    Nowadays، one of the methods for treatment of Alzheimer is using of acetylcholinesterase inhibitors (AChEIs). Discovering the drugs with better effects and fewer side effects especially from natural sources is the aim of many researchers.
    Objective
    In the present investigation، AChEI effects of six Ferula species have been studied.
    Methods
    Total extracts of six species of Ferula including F. persica var. persica، F. hezarlalezarica، F. ovina، F. oopoda، F. hirtella and F. szowitsiana were obtained by using methanol 80% and different fractions of the species were prepared by using hexane، chloroform، ethyl acetate، methanol، methanol 50% and water، respectively with maceration method. AChEI activity of each extract in concentration of 300 µg/ml was determined by Ellman method in 96 -wells plates in 405 nm.
    Results
    The results revealed that among examined samples، only F. persica var. persica chloroform fraction showed reasonable AChEI activity (27. 3%) while other extracts had trace activity or no effect.
    Conclusion
    It seems that relatively non-polar components of F. persica var. persica had AChEI activity. Since، sesquiterpene coumarins are the major compounds in Ferula species، they may be considered as AChEI agents in Ferula persica var. persica، but more investigations are necessary to establish the idea.
    Keywords: Acetylcholinesterase inhibitor, Alzheimer, Apiaceae, Ellman method, Ferula
  • Hr Kazerani, N. Latifipour Pages 113-120
    Background
    Pomegranate skin is used in traditional medicine and it posseses potent antioxidant properties.
    Objective
    Thisresearch studied the effects of ethanol (80%) extract of pomegranate skin on isolated heart activity.
    Methods
    Isolated rat hearts (n=8) were perfused using Langendorff technique. Following stabilization for at least 20min، lyophilized extract of pomegranate skin at concentratations equal to 0. 1، 0. 5 and 1% (5min each، respectviely) were added to the perfusion (Krebs) solution. During the experiment، the heart rate، cardiac contractile force and coronary perfusion pressure (as an indicator for coronary tone) were studied.
    Results
    Upon addition of pomegranate skin extract، the mean heart rate gradually declined، a reduction from 223 beats per min at the beginning to 79 beats per min at the end of treatment course (p<0. 001). Left ventricular developed pressure (LVDP) showed a significant reduction following addition of the extract (p<0. 001). Coronary perfusion pressure gradually increased and was 23% higher by the end of the treatment (p<0. 001).
    Conclusion
    The current research suggests potent cardiodepressant effects for water alcoholic extract of pomegranate skin.
    Keywords: Isolated heart, Langendorff, Pomegranate
  • M. Aghaalikhani, A. Iranpour, H. Naghdi Badi Pages 121-136
    Background
    Nutrition is an important factor in plant growth and phytochemical compound. Application of natural fertilizers in medicinal plants production can improve their yield and medicinal indices.
    Objective
    This study investigated the possibility of substituting chemical fertalizers by biofertalizer (Nitroxin، biophosPhorus and bioSulfur) in purple coneflower production. We compared vegetative yield and total phenolic compounds of purple coneflower in response to biofertalizers and chemical nitrogen.
    Methods
    Experiment was conducted at field of Tarbiat Modares University on 2009-2010 growing seasons using a RCBD with three replications. Twelve experimental treatments included: chemical nitrogen as urea (C)، biosulfur (S)، biophosphorus (P) nitroxin (N)، urea+biosulfur (CS)، urea+biophosphorus (CP)، urea+nitroxin (CN)، biophosphorus+biosulfur (PS)، Nitroxin+biosulfur (NS)، nitroxin + biophosphorus (NP)، integration of three biofertilizers (NPS) and the control (without fertalizers).
    Results
    Treatments had significant effect (p≤ 0. 05) on the number of lateral branches، number of flowers، diameter of flower، stem and root، plant height، root length، dry biological yeild، harvest index، plant nitrogen and phosphor content. NP treatment produced maximum leaf dry weight، biological yield، root length، root and stem diameter and number of lateral branches.
    Conclusion
    Biofertilizers improved yield of purple coneflower. The NP treatment could be introduced as a superior treatment in quantitative traits. Also the PS treatment with the highest yield of root phenolic compound (%116 more than control) could be identified as the best nutritional system for quality. Therfore biofertilisers application can decrease the chemical fertilizer consumption and can bring us closer to the goals of sustainable agriculture.
    Keywords: Chemical fertilizer, Coneflower (Echinaceae purpurea Moench), Medicinal plant, Phenolic compounds
  • Ar Khosravi, I. Ashrafi Tamai, T. Zahraei Salehi, A. Sharifzadeh, A. Balal Pages 137-149
    Background
    Oral candidiasis، caused by Candida albicans، is one of the most common infections in immunocompromised patients، especially in HIV+ individuals.
    Objective
    The aims of this study were to evaluate the susceptibility of C. albicans isolates to azole drugs and Trachyspermum ammi essential oil.
    Methods
    Oral swabs were cultured from 70 HIV+ patients and In order to identify and confirm of C. albicans isolates، Chrom agar، Corn meal agar، germ tube production، carbohydrate assimilation، growth at 45˚C and PCR were performed. Sensivity to fluconazol، ketoconazole and clotrimazol were assessed by disc diffusion and also the effect of T. ammi essential oil was determined by disc diffusion and microdilution broth methods.
    Results
    The causative agent، in 50 patients with oral candidiasis، was C. albicans (71. 4%). In sensivity determination survey to antifungal drugs، the resistance of isolates to fluconazole، ketoconazole and clotrimazole were determined 32%، 28% and 14%، respectively. In disc diffusion، all isolates have an acceptable sensivity at 10 - 20 μL of the oil and 30 μL inhibit the growth completely in plate. Minimum Inhibitory Concentrsation (MIC) by microdilution broth method was 500ppm and 750ppm in 72% and 28% of isolates، respectively، and Minimum Fungicidal Concentration (MFC) in 70% of isolates were 750ppm and for the rest of the isolates (30%) were 1000ppm.
    Conclusion
    We conclude that use of this native plant، as an antifungal compound، could act as a treatment of the patients with mucosal candidiasis، beside of other drugs in to the future.
    Keywords: Azole, Candida albicans, Trachyspermum ammi
  • Smh Noori Moogahi, M. Kameli, M. Khanehzad Pages 150-155
    Background
    Malva sylvestris (M. S) with various drug effects، especially on mucociliary system as dilutor drug and sputum collection is known.
    Objective
    This study examined the effects of M. S and Bromhexine HCL (B. H) in mucociliary system of trachea chicken.
    Methods
    In this experimental study five groups of Leghorn chickens were studied under identical conditions. Four groups received oral B. H & oral M. S extract & nebulas normal saline & nebulas M. S extract during 12 days، respectively andone group was considered as control. After 12 days the chicks were killed and the biopsy samples from the middletracheal were taken for histopathology study using PAS and H & E methods under light microscopy. Finally Image tools II Software were used for counting of size and number of mucous glands and cilia.
    Results
    Results of the analysis of data showed that nebulizing of M. S increases the number and the size of mucous glands، also the size of cilia compare to 3 groups: control، oral B. H، normal saline significantly. The oral M. S extract group showed significant differences in number of the mucous glands compared with other 3 groups.
    Conclusion
    According to more mucolitic effects of M. S extract than Bromhexine HCL and side effects for drugs mucolitic is recommended to be used that respiratory and inflammatory diseases of the M. S extract.
    Keywords: Bromhexine HCL, Malva sylvestris, Mucociliary System
  • A. Hadipour, M. Hoseini Mazinani, A. Mehrafarin Pages 156-169
    Background
    Nitrogen is one of the very effective elements in increasing the phytochemical and agronomical yield of medicinal plants. Therefore it is necessary to examine the effect of nitrogen on essential oil and dry matter production of lavender.
    Objective
    This research was carried out to evaluate changes of essential oil content and dry matter of lavender under different nitrogen treatments for reduces of nitrogen fertilizer uses.
    Methods
    The study was conducted at the research field of Islamic Azad University (IAU)، Shahr-e-Rey branch، on basis of Randomized Complete Block Design (RCBD) with 4 replication and 7 treatments. The treatments were spraying of 0، 1. 5، 3، 4. 5، 6 and 7. 5 percent N and 180 kg ha-1 nitrogen as urea. Different traits including plant height، stem diameter، branch number، leaves and stems dry weight، foliage dry and fresh weight، essential oil content and composition were recorded.
    Results
    Effect of treatments on all of the plant traits (p<0. 01)، essential oil content and linalool (p<0. 05) were statistically significant differences. The highest amount of plant height and number of stems was observed in spraying of 4. 5 percent nitrogen per hectare. Also، the maximum stem diameter، shoot fresh weight، stem، leaves and shoot dry weight، and essential oil content، linalool and 1،8-cineole was obtained in soil treated with 180 kg of nitrogen per hectare. The foliar application of 4. 5% of N ha-1 and 180 kg N ha-1 treatments hadn’t significantly effect on shoot dry weight and essential oil content.
    Conclusion
    The results showed that nitrogen spraying at appropriate concentration could be improved growth and essential oil content، and also، reduced nitrogen using، contamination، and cost production.
    Keywords: Dry matter, Essential oil content, Lavender, Nitrogen, Spraying
  • S. Bolurani, S.M. Mohammadi, H. Fallah Huseini, M. Afkhami Ardacani Salami Pages 170-176
    Background
    Diabetes mellitus is a metabolic disorder that is characterized by hyperglycemia due to insulin deficiency or cellular resistance. Silymarin is an effective agent that reduces cell resistance to insulin and improves lipid profile.
    Objective
    In this study the effects of silymarin on insulin resistance and blood lipid profile in first-degree relatives of type 2 diabetic patients were evaluated.
    Methods
    This randomized clinical trial was performed on first-degree relatives of type 2 diabetic patients (n=60) with BMI above 25 kg/m2. After completing questionnaire and obtaining written consent، participants were randomly assigned to give placebo or silymarin group. The patients in silymarin group received two 140 mg capsules of silymarin daily and placebo group 140 mg placebo capsules similarly for 12 weeks. Fasting blood glucose، HbA1c، cholesterol، triglyceride، and LDL، HDL، insulin and 2hpp blood glucose level were determined before and after the study.
    Results
    In silymarin treated group، insulin resistance and serum insulin level were reduced significantly (p < 0. 05) compared with beginning as well as compared with placebo group. The blood glucose level and lipid profile didn’t change significantly after silymarin therapy compared with placebo group.
    Conclusion
    According to our results silymarin positively influence insulin resistance and insulin level in first-degree relatives of type 2 diabetic patients but its effect on lipid profile need further studies.
    Keywords: Herbal medicine_Insulin resistance_Lipid_Silymarin_Type 2 diabetes