فهرست مطالب

پژوهشهای تولیدات دامی - پیاپی 3 (بهار و تابستان 1390)

فصلنامه پژوهشهای تولیدات دامی
پیاپی 3 (بهار و تابستان 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/02/20
  • تعداد عناوین: 7
|
  • اکبر یعقوبفر، کیوان کرکودی، محمد دیباییان صفحه 1
    این آزمایش جهت بررسی تاثیر انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت و اسید آمینه کل و قابل هضم مواد خوراکی مورد استفاده در جیره های آزمایشی بر عملکرد، میزان تلفات و ترکیبات لاشه جوجه های گوشتی سویه تجاری راس 308 انجام گرفت. در این آزمایش از یک طرح کاملا تصادفی با روش آزمایش فاکتوریل 2×2 (2 نوع سیستم بیان اسید آمینه مورد نیاز و 2 نوع سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم) استفاده شد. جمعا تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در 4 تیمار آزمایشی با 5 تکرار و تعداد 20 قطعه در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. فراسنجه های آزمایشی در سن 21-1 روزگی، 42-22 روزگی و 42-1 روزگی مورد ارزیابی و محاسبه قرارگرفتند. نتایج این آزمایش نشان داد که فراسنجه های افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری تحت تاثیر سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم و اسید آمینه قرار گرفت (05/0>P)، بطوریکه استفاده از سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم و اسید آمینه به صورت انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت و اسید آمینه قابل هضم در جیره های غذایی سبب افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و کاهش ضریب تبدیل غذایی و تلفات گردید. همچنین جیره های غذایی فرموله شده براساس سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم و نوع اسید آمینه، تاثیر معنی داری بر وزن نسبی ران و سینه داشت (05/0>P)، اما تاثیر معنی داری روی خصوصیات لاشه نداشت. براساس نتایج بدست آمده از این آزمایش، تنظیم جیره های غذایی براساس انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت و اسید آمینه قابل هضم، سبب بهبود عملکرد جوجه های گوشتی گردید.
    کلیدواژگان: انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn)، انرژی قابل متابولیسم حقیقی تصحیح شده برای ازت (TMEn)، اسید آمینه کل، اسیدآمینه قابل هضم، جوجه گوشتی
  • مجتبی نجفی، قدرت الله رحیمی، زربخت انصاری، حسن بانه، زهره یوسفی صفحه 12
    این تحقیق به منظور بررسی اثر عوامل محیطی بر صفات رشد در گوسفند نژاد نائینی انجام گرفت. صفات مورد مطالعه شامل وزن تولد، وزن شیر گیری، وزن شش ماهگی، نسبت کلیبر، افزایش وزن روزانه از تولد تا شیر گیری و از تولد تا شش ماهگی بود. اطلاعات مورد استفاده مربوط به 6296 راس گوسفند نژاد نائینی است که در طی سال های 79 تا 86 در ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند نائینی ثبت شده است. داده ها با استفاده از روش مدل های خطی عمومی و توسط نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این مطالعه اثر سال، فصل تولد و گله بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار بود (01/0p<). اثر نوع تولد بره فقط بر وزن تولد معنی دار (05/0p<)، اما سن مادر بر هیچ کدام از صفات مورد مطالعه در این نژاد اثر معنی داری نداشت (05/0p<). نتایج نشان داد که بروز صفات رشد در گوسفند نژاد نائینی به خصوص در سنین بعد از تولد کمتر تحت تاثیر عوامل فیزیولوژیک (نوع تولد، جنس بره و سن مادر) قرار می گیرد. در حالی که تغییر در عوامل مدیریتی می تواند باعث تنوع قابل ملاحظه ای در وزن بره های نژاد نائینی شود.
    کلیدواژگان: عوامل محیطی، صفات رشد، نسبت کلیبر، گوسفند نژاد نائینی
  • علی هاتفی، ارمین توحیدی، عبوالفضل زالی، سعید زین الدینی، مهدی گنج خانلو، یاسر خلیفه لو صفحه 23
    هدف از انجام این پژوهش، مطالعه تاثیر زیلپاترول هیدروکلرید به عنوان یک بتاآگونیست در عملکرد پرواری، خصوصیات کشتاری و برخی از فراسنجه های خونی بزغاله های نر اخته شده بود. به این منظور 14 بزغاله نر اخته شده مهابادی با میانگین وزنی و سنی به ترتیب 23 کیلوگرم و 6 ماهه برای دوره پروار 93 روزه انتخاب و در قالب طرح کاملا تصادفی، با 7 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. بزغاله ها با جیره ای بر پایه 2/15% پروتئین خام و 35/2 مگاکالری انرژی متابولیسمی تغذیه شدند. در روز 60 دوره پروار، زیلپاترول هیدروکلرید به مقدار 2/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن زنده به بزغاله های مورد نظر به مدت 30 روز خورانده شد. بزغاله ها بعد از سپری کردن 3 روز دوره محرومیت از مصرف آن، در کشتارگاه صنعتی کشتار شدند. در این آزمایش، زیلپاترول هیدروکلرید سبب افزایش وزن زنده در پایان دوره و کاهش مصرف خوراک شد (05/0P<). غلظت گلوکز (01/0P<)، تری گلیسرید و کلسترول (05/0P<) پلاسما تحت تاثیر زیلپاترول هیدروکلرید کاهش معنی داری پیدا کرد. این بتاآگونیست سبب افزایش وزن گرم لاشه (01/0P<)، بهبود بازده لاشه آلایش شده (07/0=P)، افزایش سطح مقطع ماهیچه راسته لاشه (01/0P<)، کاهش وزن چربی احشایی (01/0P<)، وزن قلب (05/0P<) و ضخامت چربی پشتی (03/0P<) شد. بنابراین به نظر می رسد استفاده از زیلپاترول هیدروکلرید می تواند سبب بهبود عملکرد رشد در هنگام پروار و صفات لاشه در بزغاله های نر اخته شده شود.
    کلیدواژگان: بتا، 2 آگونیست، زیلپاترول هیدروکلرید، عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، بزغاله نراخته شده
  • سبحان گلچین گله دونی، اسدالله تیموری یانسری، ایوب فرهادی صفحه 36
    این آزمایش به منظور تعیین تاثیر تیمارهای شیمیایی و اندازه ذرات بر فراسنجه های تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام (CP) و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) کنجاله کانولا و یونجه خشک در شکمبه انجام شد. در این آزمایش از دو راس میش نژاد زل فیستوله گذاری شده در شکمبه با میانگین وزنی 2 ± 30 کیلوگرم استفاده شد. نمونه ها در کیسه های نایلونی در شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی علوفه خشک یونجه و دانه جو به نسبت 75 به 25 (براساس ماده خشک)، در زمان های 0، 3، 6، 9، 12، 24، 36، 48، 72 و 96 ساعت در شکمبه قرار گرفتند. داده های حاصل از آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین فراسنجه های تجزیه پذیری شکمبه ای DM، CP و NDF کنجاله کانولا و یونجه خشک به طور معنی داری تحت تاثیر سطح اسید مورد استفاده (صفر و 5 درصد)، اندازه ذرات مختلف (بلند و پودری) و نوع تیمار مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین این فراسنجه ها برای علوفه یونجه تحت تاثیر اندازه ذرات علوفه قرار گرفت. استفاده از اسید و اندازه ذرات مختلف، بخش بالقوه قابل تجزیه و نرخ تجزیه پذیری ماده خشک کنجاله کانولا و علوفه یونجه را همراه با کاهش اندازه ذرات یونجه در شکمبه کاهش داد. همچنین استفاده از اسید، تجزیه پذیری NDF کنجاله کانولا را در شکمبه افزایش داد، لیکن با کاهش اندازه ذره یونجه، تجزیه پذیری NDF کاهش یافت. نتایج تجزیه پذیری CP نشان داد که تجزیه پذیری CP کانولای فراوری شده به میزان معنی داری در شکمبه کاهش یافت، در مورد یونجه نیز با کاهش اندازه ذره یونجه، تجزیه پذیری بخش CP آن کاهش یافت.
    کلیدواژگان: کنجاله کانولا، تجزیه پذیری شکمبه ای، روش کیسه های نایلونی
  • مرضیه خانی، حسین دقیق کیا، احمد زارع شحنه، صادق علیجانی صفحه 49
    هدف از این تحقیق بررسی تاثیر دوزهای مختلف اسید رتینوئیک ال ترانس بر بلوغ برون تنی تخمک های کومولوس دار نابالغ گوسفند بود. تخمک های کومولوس دار از فولیکول هایی با قطر 6-2 میلی متر به روش آسپیره کردن گرفته شدند. اسید رتینوئیک ال ترانس در دوزهای 0، 1، 5/1 و 2 میکرومولار به محیط کشت بلوغ اضافه شدند. برای انجام فرآیند بلوغ همه تیمارها به مدت 24 ساعت داخل انکوباتور C°5/38 قرار داده شدند. فرآیند آغاز میوز و بلوغ تخمک پس از رنگ آمیزی با میکروسکوپ اینورت بررسی و نتایج حاصل با رویه GLM تجزیه و تحلیل شدند. هیچ یک از تخمک ها در گامه GV باقی نماندند. تعداد تخمک ها در گامه GVBD در تیمار کنترل نسبت به تیمار دو میکرومولار افزایش معنی داری را نشان داد (05/0>P). نرخ بلوغ تخمک در غلظت 2 میکرومولار نیز نسبت به تیمار کنترل و تیمار یک میکرومولار افزایش معنی داری را نشان داد (05/0>P). نتایج حاصل از این بررسی نشان داد، افزودن دو میکرومولار اسید رتینوئیک به محیط کشت بلوغ حاوی تخمک های نابالغ، بلوغ تخمک ها را در محیط کشت تجاری TCM199 بهبود می بخشد.
    کلیدواژگان: اسید رتینوئیک، بلوغ برون تنی، GV، GVBD، تخمک نابالغ
  • مهران نصرتی، حمید دلدار، بهمن نویدشاد صفحه 59
    مطالعه ای به منظور مقایسه سه نوع ترکیب افزودنی رایج از نظر تاثیر بر عملکرد و نیز هزینه تولید گوشت در جوجه های گوشتی انجام گرفت. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار و تعداد 25 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. یک جیره پایه ذرت- کنجاله سویا بر اساس راهنمای پرورش سویه راس 308 تنظیم شده و پروبیوتیک پری مالاک، پری بیوتیک فرماکتو و پودر سیر به جیره اضافه گردیدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره شاهد بدون افزودنی، 2- جیره شاهد + پری بیوتیک فرمکتو در سطح 3/0 درصد، 3- جیره شاهد + پروبیوتیک پری مالاک در سطح 3/0 درصد و 4- جیره شاهد + پودر سیر در سطح 1 درصد جوجه ها طی دوره ی آغازین (1 تا 10 روزگی) با یک جیره بر پایه ذرت و کنجاله ی سویا و فاقد مواد افزودنی تغذیه و طی دوره ی رشد (11 تا 28 روزگی) و پایانی (29 تا 42 روزگی) با جیره های آزمایشی حاوی مواد افزودنی تغذیه شدند. جیره حاوی پری بیوتیک فرماکتو باعث بهبود معنی دار در افزایش وزن روزانه در مقایسه با سایر مواد افزودنی و نیز تیمار شاهد شد. طی دوره رشد جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی پودر سیر خوراک بیشتری نسبت به سایر تیمارها مصرف نمودند اما طی دوره پایانی تنها تفاوت معنی دار مربوط به تیمار مصرف کننده پری بیوتیک فرماکتو بود که بطور معنی داری مصرف خوراک کمتری نسبت به سایر تیمارها داشت (5/0P<). بهترین ضریب تبدیل غذایی طی دوره رشد و نیز پایانی مربوط به تیمارهای حاوی پروبیوتیک و پری بیوتیک بود. مقایسه اقتصادی قیمت تمام شده هر کیلوگرم افزایش وزن تولیدی نشان دهنده افزایش قیمت هر کیلوگرم گوشت تولیدی طی دوره رشد در تیمارهای حاوی پودر سیر و پروبیوتیک پریمالاک و کاهش آن در تیمار حاوی پری بیوتیک فرماکتو در مقایسه با تیمار شاهد بود.
    کلیدواژگان: پودر سیر، پریمالاک، فرمکتو، جوجه گوشتی
  • اکرم شبانی، بهروز دستار صفحه 69
    این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد و اجزای لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. چهارصد قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری کاب 500 تحت تاثیر چهار تیمار، شامل تیمار شاهد (فاقد خوراک گلوتن ذرت) و تیمارهای دارای 5، 15 و 20 درصد خوراک گلوتن ذرت در دوره آغازین و 10، 25 و 30 درصد خوراک گلوتن ذرت در دوره رشد قرار گرفتند. هر تیمار آزمایشی دارای 5 تکرار با 20 قطعه جوجه در هر تکرار بود. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 20 درصد در دوره آغازین و سطح 30 درصد در دوره رشد تاثیر منفی بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی نداشت. اجزای لاشه جوجه های گوشتی شامل لاشه قابل مصرف، ران و سینه در بین تیمارهایی که دارای سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بود تفاوت معنی دار نداشت. نتایج این پژوهش نشان داد که می توان از خوراک گلوتن ذرت تا 20 درصد در دوره آغازین و 30 درصد در دوره رشد بدون هیچ گونه تاثیر منفی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی استفاده نمود.
    کلیدواژگان: خوراک گلوتن ذرت، عملکرد، جوجه گوشتی
|
  • A. Yaghobfar, K. Karkody, M. Dibaeeian Page 1
    This study was conducted to evaluate the effects of formulated diet based on nitrogen-corrected apparent and true metabolizable energy (AMEn, TMEn), total and digestible amino acid of feedstuff on broiler performance and carcass characteristics of Ross 308 broiler chickens. This experiment was carried out as 2×2 factorial arrangement with compeletely randomized desing Main factors including method of formulating diet based on total and digestible amino acid and based on apparent and true metabolizable energy of feedstuff. A total of 400 one day-old chicks were randomly assigned to 4 treatments with 5 replicates and 20 chicks per replicate. Experimental parameters for periods of 1-21, 22-42 and 1-42 days were measured. The results showed that the body weight gain and feed intake increased significantly when the chicks were fed with diet based on AMEn and digestible amino acid in whole periods of experimen (p<0.05). Feed conversion ratio significantly decreased in chicks fed with diet based on AMEn and digestible amino acid during 1-21 and 1-42 days of age. Dietary treatments had significant effect on breast and thigh yield, but had not significant effect on carcass carocteristics (p>0.05). The results obtained in the present study demonstrated that formulation of diets based on AMEn and digestible amino acid improved performance of Ross 308 broiler chicks.
    Keywords: AMEn, TMEn, Total amino acid, Digestible amino acid, Broiler, Performance
  • M. Najafy, G. Rahimi, Z. Ansari, H. Baneh, Z. Yosefi Page 12
    This research was carried out to study the effects of environmental factors on growth traits in Naini sheep breed. The growth related data (birth weight, weaning weight, six month weight, klieber ratio, average daily gain from birth to weaning and birth to six month) were collected from 6296 sheep which had been recorded during 2001-2008 at Naini sheep breeding station in Esfahan. Data were analyzed by general linear models using SAS program version 9.1. The effect of birth type was significantly (P>0.05) affected only birth weight but the age of dam has not significant effect (P<0.05) on any of the studied triats in this breed. The birth-year and herd had a significant effect on all growth traits (P<0.01). The obtained results showed that the incidence of growth traits in Naini sheep especially after birth age less affected by physiological factors (type of birth, lamb sex and age of dam), while the change in management factors can cause considerable variation in body weight of lambs in this breed.
    Keywords: Environmental factors, Growth traits, Kleiber ratio, Naini sheep
  • A. Hatefi, A. Towhidi, A. Zali, S. Zeinoddini, M. Ganj Khanluo, Y. Khalifelou Page 23
    The objective of this study was to evaluate the effect of Zilpaterol hydrochloride as a beta agonist on feedlot performance, carcass traits and some of blood metabolites in castrated Mahabadi male kid goats. Thus, 14 castrated male kid goats with 23 kg live body weight and 6 months old were used based on completely randomized design with 7 repeats per treatment for 93 days of feedlot period. The male kids were fed diets containing 15.2% crude protein and 2.35 Mcal/kg ME. In day 60 of Feedlot period, the goat kids were fed to (0.2 mg kg/ live weight) zilpaterol hydrochloride for 30 days. After 3 days of withdrawal from feedlot period, all of kids were slaughtered in industrial slaughterhouse. In this trial, Zilpaterol hydrochloride caused to increase live body weight (P<0.05) at end of the period and decrease feed intake (P<0.05). Zilpaterol Hydrochloride also decreased plasma glucose (P<0.01), triglyceride and cholesterol (P<0.05). Zilpaterol Hydrochloride increased hot carcass weight (HCW) (P<0.05), longissimus muscles area (P<0.01) and improved dressing percentage (P=0.07), while decreased abdominal fat (P<0.01), heart weight (P<0.05) and back fat thickness (P<0.03). Thus, it seemes that using zilapterol hydrochloride can improve growth performance and carcass quality in castrated male kids.
    Keywords: Beta agonist, Zilpaterol hydrochloride, Feedlot performance, Carcass traits, Castrated male kid goat
  • S. Golchin, Gelehdooni, A. Teimori, Yanesari, A. Farhadi Page 36
    This experiment carried out in order to determine the effects of chemical treatments and particle size on ruminal degradability parameters of canola meal and alfalfa hay. In this experiment, two head of zell ewes with 30±2 Kg body weight were used which surgically fitted with ruminal cannulas. Samples were placed in nylon bags and then incubated in the rumen at 0, 3, 6, 9, 12, 36, 48, 72 and 96 hours that fed with the ration including of alfalfa hay and barley grain in 75:25 ratio (based on dry matter). Data obtained from this experiment were analyzed as factorial arrangement with completely randomized design. Ruminal degradability of Canola meal and alfalfa hay dry matter, crude protein and neutral detergent fiber parameters, significantly affected by acid levels (0 and 5%), particle size (long and fine) and interaction between treatments. Also, these parameters for alfalfa hay affected by forage particle size. Use of acid and different particle size, decreased potentially degradable protein and degradability rate of canola meal and alfalfa hay dry matter following by decrease of alfalfa particle size in rumen. Also, use of acid, increased NDF degradability of canola meal in rumen, nevertheless following by decrease of alfalfa forage particle size, NDF degradability decreased. The results of CP degradability showed that CP degradability of treated canola meal, decreased significantly in the rumen. By decreasing of particle size of alfalfa, CP degradability significantly decreased.
    Keywords: Canola oilcake, Ruminal degradability, Nylon bag method
  • M. Khani, H. Daghigh Kia, A. Zare, Shahneh, S. Alijani Page 49
    This study was carried out to investigate the effect of all-trans retinoic acid (t-RA) on in vitro maturation of ovine immature oocytes containing cumulus cells. The Oocytes with cumulus cells were recovered from follicles (2-6 mm in diameter). Different concentrations of t-RA (0, 1, 1.5 and 2 mol) were added in the maturation medium. For oocytes maturation, all groups were located in the CO2 incubator for 24 hours. The meiosis and nuclear maturation status of the oocytes in each experimental group were assessed using an invert microscope and the data were analyzed with GLM procedure. There are not any oocytes in GV stage. The percentage of oocytes in GVBD stage at control group in comparison with 1 mol and 2 mol treatments was significant (p<0.05). The rate of oocytes maturation in 2 mol retinoic acid treatments were significantly more than other groups (P<0.05). In conclusion, the use of 2 mol retinoic acid increased the ovine oocyte maturation significantly in the commercial TCM199 medium.
    Keywords: In vitro maturation, Retinoic acid, GV, GVBD, Ovine oocyte
  • M. Nosrati, H. Deldaar, B. Navidshad Page 59
    A study carried out to compare three feed additives effects on performance and economical efficiency of broiler chickens. This research conducted using a completely randomized design with 4 treatments, 4 replicate and 25 chicks each replicate. The experimental basal diets formulated according to Ross 308 manual and the peribiotic, probiotic and garlic powder was added to the basal diets as additives. The treatments were: basal diet (free of additives), 2- basal diet + 0.3% Fermacto, 3- basal diet + 0.3% primalac and 4- basal diet + 1% garlic powder. All chicks were fed with same cornsoybean meal based additive free starter diet from 1-10 d and then at grower (11-28 d) and finisher period (29-42 d) were fed the experimental diets. The diet containing Fermacto prebiotic significantly increased the daily weight gain of chicks. In grower phase the birds fed with garlic powder consumed more feed, but in the finisher phase the significant difference was observed on feed intake in birds fed with fermacto prebiotic. The best feed conversion ratio achieved in treatment containing prebiotic or probiotic and other groups. The economical comparison of each kg of body weight gain showed an increase in costs of diet with garlic powder or Primalac probiotic and a decrease in the cost per Kg of body weight gain in treatment containing Primalac prebiotic in comparison to the control group.
    Keywords: Garlic powder, Fermacto, Primalac, Broiler chickens
  • A. Shabani, B. Dastar Page 69
    This experiment was conducted in order to determine the effects of corn gluten feed (CGF) on performance and carcass characteristics of broiler chicks. Four hundred commercial Cobb 500 broiler chicks were fed with 4 dietary treatments consisted of a control treatment (without CGF) and treatments containing 5, 15 and 20% CGF in the starter period and 10, 25 and 30% CGF in the grower periods, respectively. Fivereplicates of 20 chicks were allocated to each treatment. Results showed that utilization of CGF up to 20% in starter and 30% in grower periods had not adverse effect on body weight gain, feed intake and feed conversion ratio of broiler chicks. There was not any significant difference among treatments for carcass characteristics such as edible carcass, drumstick and breast. Based on the results of this experiment, CGF can be used in broiler diets up to 20% in the starter and 30% in the grower periods without any adverse effect on performance and carcass characteristics.
    Keywords: Corn gluten feed, Performance, Broiler chick