حسین عبداللهی تاکنون حدود 50 کشور از هر شش قاره دنیا را در سفرهایی ارزان، عموما درازمدت و با کوله پشتی از شهری به شهر دیگر و از دیاری به دیار دیگر به قصد شناخت گشته است.

نمی دانم دیگران او را به چه اسم مستعاری صدا می کنند، اما من می خواهم اورا به عنوان مارکوپولوی ایران معرفی کنم. گرچه مارکوپولو هم شاید اینقدر عاشق سفر نبود و بی محابا پا به جاده نمی گذاشت.

او سفرهایش را این طور توصیف می کند: «می کنم، سفرهایی به دل طبیعت ناب خدا، سفر به تاریخ و دروازه های تمدن باستان و سفر به آن سوی فرهنگ ها و سنت ها،سفر یعنی دل به دل مردم دنیا دادن و زندگی را آموختن...». برای حسین سفر یک تفریح نیست