از دست دادن هرعزیزی، آن هم در عرصه هنر و ادب برای فرهنگ و اهالی اش دردناک است؛ بویژه زمانی که پای یادگاری از فروغ و بوی پیراهن او در میان باشد. فروغ که در ادبیات جای خود، اما پوران هم فارغ از سایه او جایگاه خاص خود را در عرصه ادبیات داشت. در این مجال اندک نمی توان درباره کار و فعالیت هایش سخن گفت؛ بویژه در ارتباط با شعر او، چراکه خواه ناخواه نام فروغ به میان می آید و قدری دست و دل آدم برای قضاوت می لرزد. از همین رو ترجیح می دهم به وجه دیگر پوران فرخزاد که همان پژوهشگری اوست بپردازم. با اطمینان می توانم بگویم که پوران در زمینه تحقیق، پژوهش های ادبی (بویژه در زمینه آثار زنان) سهم بسزایی دارد. این بانوی پژوهشگر درعرصه هایی که اشاره شد بسیار پیگیر و دقیق بود و به بیان ماخذ در آثارش هم بسیار پایبند بود، نکته ای که متاسفانه اغلب پژوهشگران به آن وفادار نیستند. شما اگر به بررسی آثار وی بپردازید به عمق و ژرفای بسیاری در آثار پژوهشی اش پی خواهید برد. طی این 8-37 سالی که در تهران زندگی می کنم بواسطه برگزاری محفل های ادبی در خانه اش، با بسیاری از چهره های هنری مطرح کشور آشنا شدم. پوران از جهت اخلاق هم بانویی بسیار مهربان، شوخ طبع و مردم مدار بود؛ یادش گرامی...