اوقات فراغت و سلامت اجتماعی

سلامت، اساسی ترین جزء رفاه جامعه به شمار می رود و در این میان سلامت اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد سلامتی انسان بیش از مداخلات پزشکی و پرستاری به عوامل اجتماعی و اقتصادی وابسته است. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش، آن است که رابطه نحوه گذران اوقات فراغت به عنوان یکی از عوامل اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و سلامت اجتماعی را مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش با استفاه از روش پیمایش، به صورت مقطعی و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای با حجم نمونه 235 نفر در بین جوانان 15-29 سال شهر بستان آباد انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان سلامت اجتماعی در بین جامعه آماری در حد متوسطی بوده ورابطه معنادار وهمبستگی مستقیم و مثبتی بین میزان رضایت از اوقات فراغت (sig= 0/000)(r=/294)و نحوه گذران اوقات فراغت با فراغت های اجتماعی(sig=0/000)(r=/350) و عملی- جسمانی (sig=0/004)(r=/118) وجود دارد. نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان می دهد که میزان رضایت از اوقات فراغت و همچنین گذران اوقات فراغت با فعالیت های اجتماعی و عملی- جسمانی بر سلامت اجتماعی افراد تاثیر مثبتی دارد.