چگونه می توان تمایل پرستاران را برای استفاده از ساکشن به روش بسته بهبود بخشید؟

ساکشن تراشه، روشی برای تمیز کردن راه هوایی از ترشحات است و در بیمارانی که به دلیل کاهش سطح هوشیاری و ضعف عضلات تنفسی قادر به انجام سرفه و تخلیه ترشحات خود نیست، استفاده می شود. دو نوع ساکشن وجود دارد: ساکشن باز و ساکشن بسته. این پژوهش با هدف «بهبود تمایل استفاده از ساکشن بسته در بخش مراقبت های ویژه» انجام شد.
این مطالعه به روش اقدام پژوهی انجام شد. نمونه ی پژوهش شامل 60 پرستار بخش مراقبت ویژه بود که باروش نمونه گیری در دسترس انجام شد. با روش تصادفی سی نفر انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات با استفاده از مشاهده، مصاحبه و پرسش نامه ی استاندارد AACN انجام شد. مراحل کار عبارت بودند از: بیان دقیق مشکل، جمع آوری اطلاعات، برنامه ریزی و تعیین هدف، اجرا و ارزش یابی. در این مطالعه، با استفاده از پرسش نامه و مصاحبه، مشکلات مربوط به ساکشن بسته، اولویت بندی شد و راه حل ها با روش بارش مغزی خاموش،با مشارکت پرسنل پرستاری دریافت و امتیاز داده شد و راه حل هایمقرون به صرفه اجرا شد.
میزان فراوانی ترجیح استفاده از ساکشن بسته قبل از انجام مطالعه 5/10 درصد و بعد از آن 7/66 درصد بوده است و همچنین میزان فراوانی استفاده از ساکشن باز با توجه به متصل بودن ساکشن بسته به بیمار قبل از مداخله60 درصد و بعد از مداخله 1/57 درصد بوده است. میانگین کل نمره ی ساکشن قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری نداشت. (05/0 p>) روش تحقیق اقدام پژوهی، روش مناسبی برای تغییر و بهبود عملکرد پرستاری است؛ چرا که در این روش، با استفاده از نظرات خود پرسنل و شرکت دادن آن ها در پژوهش می توان تغییرات را سریع تر به وجود آورد و تصمیمات گرفته شده از پایداری و مقبولیت بیشتری در بین پرسنل برخوردار خواهد بود