اثر سطوح مختلف سبوس گندم بر میزان موبلیزاسیون بافت بدنی و توان تولیدی گاوهای شیرده در اوایل دوره شیردهی

به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف سبوس گندم (0، 10، 20، 30 درصد ماده خشک) بر نمره وضعیت بدنی گاوهای شیرده، از 12 راس گاو هلشتاین 2 بار زایش با متوسط روزهای شیردهی 65 روز و تولید شیر 36 کیلوگرم در روز در قالب طرح چرخشی متوازن با چهار دوره 21روزه استفاده گردید. جیره ها از لحاظ انرژی خالص شیردهی (62/1 مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک) و پروتئین خام (73/16 درصد ماده خشک) یکسان بودند. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش سطح سبوس گندم در تیمارهای جیره های 1 تا 4، ماده خشک مصرفی، تولید شیر، درصد چربی شیر از لحاظ آماری تفاوت معنی دار نداشتند و فقط درصد چربی شیر تیمار جیره 2 با سایر جیره ها اختلاف معنی-دار داشت. بازده تولید شیر خام روزانه به ازای هر کیلو گرم ماده خشک مصرفی به ترتیب برای جیره های آزمایشی 1 تا 4 به ترتیب 39/1، 34/1، 28/1، 27/1 بود که تفاوت معنی دار بین جیره ها مشاهده نشد. در تیمارهای آزمایشی در جیره های 1 تا 4 به ترتیب تغییر وزن بدن 9/0، 81/0، 36/0، 05/0 کیلوگرم در روز، تغییر نمره وضعیت بدنی 3/0، 3/0، 135/0، 019/0 نمره در دوره بود که تفاوت معنی دار بین جیره ها وجود داشت (05/0>p). چنین استنباط می گردد که جهت تامین انرژی مورد نیاز شیردهی در جیره اوایل دوره شیردهی در استفاده از مقادیر بالای سبوس گندم، جهت تامین انرژی مورد نیاز در تغذیه سطوح بالاتر سبوس گندم در اوایل دوره شیردهی، دام مجبور به استفاده از ذخایر چربی وعضله بدن شده که منجر به کاهش وزن و مقدار نمره وضعیت بدنی (B.C.S) گردیده و ممکن است باعث کاهش باروری وکاهش تولید شیر گردد.