بررسی الگوی آنتی‎بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین دارای مقاومت چندگانه جدا شده از عفونت‎های بیمارستانی درمرکز آموزشی درمانی ولی عصر اراک

استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یک پاتوژن شایع عفونت‎های بیمارستانی به شمار می‎رود. افزایش عفونت‎های ناشی از این باکتری در کشورهای در حال توسعه منجر به بروز مشکلات بسیاری شده است. هدف ازاین مطالعه شناسایی الگوی آنتی‎بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‎سیلین جدا شده از بیماران بیمارستان مرکزی شهر اراک می‎باشد.
مواد و روش‎ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی در مدت یک سال تعداد 100 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از بیماران بستری در بیمارستان، جداسازی گردید. ابتدا حساسیت نمونه ها نسبت به دیسک سفوکسیتین و اگزاسیلین بررسی شد، سپس وجود ژن mecA در سویه های مذکور با روش واکنش زنجیره‎ای پلیمراز ارزیابی گردید. در ادامه الگوی آنتی‎بیوتیکی سویه های واجد ژن mecA نسبت به 13 آنتی بیوتیک مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: از بین 100 نمونه شناسایی شده، تعداد 80 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‎سیلین جداسازی گردید که بیشترین میزان مقاومت این سویه نسبت به آنتی‎بیوتیک‎های پنی‎سیلین(100 درصد)، تتراسیکلین(50/88 درصد)، لووفلوکساسین (70/85 درصد) و سیپروفلوکساسین(70/85 درصد) و کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتی‎بیوتیک‎های کلرامفنیکل (70/5 درصد) و نتیل مایسین (70/5 درصد) و موپیروسین (0 درصد) گزارش شد.
نتیجه گیری: مطالعه اخیر نشان دهنده افزایش مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به آنتی‎بیوتیک‎های مختلف بوده که این مسئله یک هشدار جدی جهت درمان عفونت‎های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس در منطقه می‎باشد. بنابراین به منظور جلوگیری از افزایش مقاومت نسبت به سایر آنتی‎بیوتیک‎ها، ضروری می‎باشد که از تجویز بی رویه و غیر ضروری آنتی‎بیوتیک‎های در دسترس خوداری شود.