ظرفیت کارآفرینی دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا- همدان

کارآفرینی یکی از عناصر ضروری و زیربنایی در پیشرفت تکنولوژی، توسعه تجارت، ارتقاء سطح نوآوری، ایجاد اشتغال و رفاه اجتماعی است. مطالعه حاضر با هدف کلی بررسی ظرفیت کارآفرینی دانشجویان کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا و عوامل موثر بر آن صورت پذیرفته است. این تحقیق از نوع کاربردی بوده که در آن از روش توصیفی و علی- ارتباطی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است که ضریب پایایی آن 79/0 برآورد شده است. جامعه آماری تحقیق، 1353 نفر کل دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا (کارشناسی و کارشناسی ارشد) در سال 1389 می باشد. که 114 نفر به عنوان نمونه مورد نظر از طریق نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده های حاصله در دو بخش توصیفی و استنباطی و از طریق نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. در بخش توصیف اطلاعات از آمار های توصیفی مثل فراوانی، درصد، میانه، مد، انحراف معیار، واریانس، میانگین و مواد دیگر بهره گرفته شده است. در تحلیل داده ها، به فراخور جنس متغیرها، از آزمون ها آماری و ضرائب همبستگی مختلف استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد ظرفیت کارآفرینی 20 درصد از دانشجویان ضعیف، 8/33 درصد متوسط، 3/26 درصد خوب و 16 درصد در حد بالایی است. همچنین نتایج تحقیق نشان داد از مجموع 32 ویژگی کارآفرینی، 6 مورد ویژگی مهم یعنی ریسک پذیری، توانایی فعالیت در بازار، انتقاد پذیری و خلاقیت در اولویت های آخر و در حد ضعیفی در دانشجویان وجود دارد. همچنین یافته های تحقیق حاکی از این است که متغیرهای فردی موثر بر کارآفرینی، رشته تحصیلی در دانشگاه و شرکت در دوره های مربوط به خود اشتغالی بر ظرفیت کارآفرینی تاثیر می گذارند. در پایان با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاداتی در راستای ارتقاء ظرفیت کارآفرینی دانشجویان ارائه شده است.