درآمدی بر مبانی نظری هم افزایی فرهنگی

هدف این مقاله بررسی مفهوم، مفروضات و عناصر هم افزایی و هم افزایی فرهنگی است. هم افزایی یعنی تلاش افراد موجب عمل کردی گردد که از مجموع عمل کرد اعضاء بیشتر باشد یا به عبارتی نوعی منطق فکری است که در آن جمع واقعی حاصل از اجزا از جمع جبری آن بیشتر می شود و تلاش های فردی اعضا منجر به سطحی از عمل کرد می شود که بیش از مجموع درون دادهای فردی آن ها است. هنگامی که فرهنگ یا روی کرد خاصی که بتواند بر کل سازمان، افراد و فرهنگ ها احاطه داشته باشد موجود نباشد هم افزایی فرهنگی می تواند درمقام روی کردی مناسب بهکارگرفته شود که از ترکیب و تلفیق چشم اندازها و روی کردهای فرهنگی متنوع حاصل می گردد. هم افزایی فرهنگی کامل ترین مواجهه و برخورد با تنوع فرهنگی است. هم افزایی فرهنگی بر الگوهای فرهنگی کلیه ی اعضا تکیه دارد و به تفاوت ها به اندازه ی شباهت ها اهمیت می دهد و بهترین جنبه های فرهنگ همه ی اعضای جامعه را منعکس می کند. برای دست یابی به هم افزایی فرهنگی باید شرایطی همچون اهداف فرهنگی روشن، تعهد به هدف مشترک، ارتباطات خوب میان فرهنگی، اعتماد فرهنگی متقابل، مهارت در مذاکره و گفت وگوی بین فرهنگی، رهبری اثربخش، هوش و خلاقیت فرهنگی، مهارت های مرتبط مدیریتی و فضای حمایتی مناسب و کارامد فراهم گردد.