اثر میله زیر کونیایی شیاردار بر روی استحکام خمشی سرامیک IPS-Empress2

در سالهای اخیر توجه به Inlay retained FPDs برای حفاظت از ساختار دندان و محدود کردن تراش دندان هنگام آماده سازی آن افزایش یافته است. سطوح خاصیت خیش شوندگی سرامیک IPS2 می تواند توسط اسید اچینگ افزایش یابد که موجب بهبود باند IPS2 با سمان رزینی می شود. سرامیک های با استحکام بالا به علت مقاوم بودن آلومینا و زیرکونیا به اسید نمی توانند اچ شوند. عدم باند مناسب بین زیرکونیا-سمان رزینی در FPD های با پایه زیرکونیا منجر به عدم پخش نیرو در تمام سطح می شود که می تواند موجب جدا شدن باند و شکست در ریتینر اینله شود. هدف این مطالعه اثر میله زیرکونیای شیاردار بر روی استحکام خمشی کور سرامیک IPS-Empress2 می باشد. در این مطالعه تجربی 21 نمونه سرامیکی در ابعاد 25×4×3 میلی متر در سه گروه طبقه بندی شد:گروه 1: (Control group) از سرامیک In-Ceram alumina گروه 2: از کور سرامیک IPS-Empress2 گروه 3: از IPS-Empress2 به همراه بار زیرکونیایی در طول و کف نمونه سپس نمونه ها تحت آزمایش خمش سه نقطه ای با Span=15 میلی متر و با سرعت 5/0 میلی متر/ دقیقه قرار گرفته و نیروهای شکست ثبت شدند و داده ها با آزمون آماری یک طرفه ANOVA و Tukey مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت سطح شکست نمونه ها تحت ارزیابی با میکروسکوپ الکترونی قرار گرفت. استحکام خمشی نمونه های گروه 1 معادل 66/302، نمونه های گروه 2 معادل 25/187 و استحکام خمشی گروه 3 معادل 89/247 مگاپاسکال برآورد گردید. استحکام خمشی نمونه های In-Ceram به صورت معنی داری (019/0 p <) بیشتر از نمونه های IPS2 بوده ولی تفاوتی بین سرامیک های In-ceram و سرامیک های IPS2 با زیرکونیای شیاردار وجود نداشته است. بر این اساس استفاده از زیرکونیای شیاردار در کف نمونه های IPS2 اثرات محدودی در افزایش میزان استحکام خمشی نمونه ها داشته است. در استفاده از سرامیک های زیرکونیای شیاردار به همراه Ips-Empress2، استحکام خمشی در حد دو گروه دیگر بوده و علی رغم بیشتر بودن آن از نمونه های Ips-Empress2 و کمتر بودن آن از نمونه های In-Ceram Alumina، تفاوت گروه ها از نظر آماری معنی دار نبوده است.