ارتکاب جرایم علیه نظم و امنیت عمومی از طریق مطبوعات در حقوق ایران

به عملکرد پلیس در واپایش نا آرامی های اجتماعی و اقدامات علیه نظم و امنیت عمومی همواره توجه شده است. با توجه به اینکه مطبوعات از سال های دور یکی از مهم ترین رسانه های ارتباطی و هم چنین رکن چهارم دموکراسی در کشور ما به شمار می آید، همیشه مورد توجه قانون گذار بوده و در خصوص تخلفات و جرایم ارتکابی از سوی این رسانه نوشتاری تعیین تکلیف شده است؛ بنابراین گاه اتفاق می افتد برخی از جرایمی که سبب بر هم زدن نظم و امنیت عمومی جامعه گردیده و توسط نیروی انتظامی یا به عبارت بهتر، مجریان قوانین رسیدگی و جلوگیری به عمل می آید، قابلیت ارتکاب توسط این رسانه نوشتاری را پیدا می کنند. لذا به دلیل اهمیتی که نظم و امنیت عمومی داراست، نه تنها قانون مجازات اسلامی، بلکه قانون مطبوعات نیز به جرم انگاری در این باره مبادرت ورزیده است. هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی و تبیین ویژگی های اختصاصی ارتکاب جرایم علیه نظم و امنیت عمومی از طریق مطبوعات و نقش نیروی انتظامی برای جلوگیری از ارتکاب جرایم علیه نظم و امنیت عمومی است. نکته اساسی تمایز ارتکاب جرایم علیه امنیت عمومی به صورت کلی با ارتکاب جرایم علیه امنیت عمومی توسط مطبوعات است؛ به طوری که اگر جرمی علیه امنیت عمومی از طریق مطبوعات ارتکاب یابد، در محکمه صالحه رسیدگی و اصل علنی بودن و حضور هیئت منصفه مطبوعاتی الزامی است؛ در حالی که این ارفاقات در رسیدگی به جرایم علیه امنیت عمومی از طرق عادی مجری نمی باشد؛ زیرا عدالت اقتضا می کند که این گونه جرایم به جهت تلاش اصحاب مطبوعات در تنویر افکار عمومی، واجد ارفاقات خاصی در رسیدگی باشند.
روش تحقیق این مطالعه، توصیفی- تحلیلی است یعنی محقق علاوه بر تصویر سازی آنچه هست به تشریح و تبیین دلایل چگونه بودن و چرایی وضعیت مسئله و ابعاد آن می پردازد.