سیاست خارجی ترکیه در قبال اتحادیه اروپا؛ از هم گرایی دویچ به سازه انگاری ونت

مقاله حاضر درصدد بررسی تحول سیاست خارجی ترکیه در قبال اتحادیه اروپا از همگرایی دویچ به  سازه انگاری ونت است. در این راستا، نویسندگان ضمن نگاه تیوریک به این مسایل، جنبه های پراتیک را نیز مورد امعان نظر قرار خواهند داد. تغییر ساحت سیاست خارجی ترکیه از ساختارهای مادی صرف به ساختارهای مادی و غیرمادی، مهم ترین تحولی است که دستگاه دیپلماسی و سیاستگذاری ترکیه در قبال اتحادیه اروپا در سا ل های اخیر تجربه می نماید. کسب جایگاهی برجسته در حوزه قدرت نرم برای ترکیه نویدبخش تجدیدنظر اساسی سیاست های اتحادیه اروپا در برابر ترکیه نیز شده است و دو بازیگر را به سمت برداشتی بین الذهانی از منافع و ارز ش های مشترک و هم سو سوق می دهد که مهم ترین دست آورد سیاست خارجی ترکیه در قبال اتحادیه در سا ل های اخیر به حساب می آید. بر این اساس، مقاله پیش رو در صدد پاسخ گویی به این سوال اصلی می باشد که سیاست خارجی متحول ترکیه در برابر اتحادیه اروپا چه تاثیری بر ساخت اجتماعی و ویژگی های بین الاذهانی دو طرف دارد؟