گونه شناسی بادگیرهای سنتی در معماری مسکونی استان هرمزگان

بادگیرها از عناصر تاریخی معماری ایران هستند که ابداعی مهم در معماری بومی تلقی می شوند و به عنوان یک سیستم سرمایش شناخته می شوند و تهویه مطبوع را با کمک انرژی باد فراهم می آورند. این تحقیق با هدف گونه شناسی بادگیرهای سنتی در معماری مسکونی استان هرمزگان انجام گرفته است و استان هرمزگان به عنوان استان مورد مطالعه انتخاب شده است. بادگیرهای هرمزگان به لحاظ تنوع معماری با بادگیرهای یزد قابل مقایسه نیستند و بسیار ساده و یک فرم می باشند. بادگیرهای هرمزگان را علی رغم شباهت فرمی شان به یکدیگر می توان به لحاظ چگونگی استقرار در پلان خانه و همچنین پلان و نما دسته بندی کرد. همانگونه که نحوه ساماندهی فضاها در خانه های هرمزگان به یک شکل نمی باشد، نحوه قرارگیری بادگیرها در منازل مسکونی نیز یکسان نیست و بسته به نوع ساماندهی کل خانه و زیر بنای خانه متغیر است. در نتیجه تاثیر گذاری بادگیر به عنوان نقطه اوج خط آسمان هر خانه نیز متفاوت است. به طور کلی می توان گفت نحوه استقرار بادگیرها در پلان به چگونگی طراحی پلان نیز مربوط می باشد که در خانه های بزرگ دو بادگیر یا بیشتر و در خانه های کوچکتر یک بادگیر دیده می شود. این تحقیق با بررسی های میدانی و مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته و محور اصلی پژوهش بر بررسی توصیفی استوار است.