مداخله ارگونومی در جابه جایی دستی کپسول های اکسیژن در یک

فعالیت های جابه جایی دستی بار (Manual Material Handing) چه به صورت بلند یا کوتاه مدت‎ می‎تواند عوارضی مانند پارگی، شکستگی، تنش های سیستم قلب و عروق، خستگی ماهیچه‎ای و اختلالات اسکلتی– عضلانی به خصوص در مهره های کمر ایجاد نماید. هدف این مطالعه ارزیابی جابه جایی دستی کپسول های اکسیژن توسط کارگران واحد ریخته گری و مداخله ارگونومیکی جهت کاهش ریسک ابتلاء به اختلالات اسکلتی- عضلانی می باشد.
این یک مطالعه مداخله‎ای می باشد که بر روی 18 نفر کارگر مرد واحد ریخته‎گری یک شرکت فولاد صورت گرفته است. ارزیابی جابه جایی دستی کپسول‎های اکسیژن با بهره‎گیری از جداول و نرم افزار اسنوک (Snook Tables) انجام شد. با طراحی و ساخت یک باکس که 6 عدد کپسول اکسیژن درآن گنجانده شده است و توسط جرثقیل منتقل می‎شود، جابه جایی دستی کپسول‎ها حذف گردید.
بر طبق نتایج، بلند کردن و پایین آوردن کپسول‎ها در اکثر موارد و فعالیت‎های حمل، کشیدن و هل دادن کپسول های اکسیژن در سه مورد برای کمتر از 10 درصد کارگران واحد ریخته‎گری بی خطر. بلند کردن کپسول نیز برای 25 درصد آنان خطری در پی نداشت. بر اساس روش اسنوک طراحی نحوه جابه جایی بار باید به گونه‎ای باشد که برای حداقل 75 درصد کارگران ضرری نداشته باشد.
با اجرای مداخله ارگونومیکی در واحد ریخته گری، ریسک ابتلاء به اختلالات اسکلتی– عضلانی ناشی از جابه جایی دستی کپسول‎های اکسیژن حذف گردید و وضعیت ایمنی کارکنان در برابر ریسک انفجار این کپسول‎ها نسبت به شرایط قبل از مداخله بهبود یافت.