بررسی مقایسه ای اثر بخشی اپیدورال لیدوکائین، ترامادول و ترکیب آنها در خرگوش

هدف از این تحقیق بررسی مقایسه ای اثرات ترامادول، لیدوکائین و ترکیب آنها متعاقب تزریق اپیدورال در خرگوش به عنوان مدل حیوانی بود تا به عنوان یک الگو برای تحقیقات بیشتر در زمینه بی حسی به روش اپی دورال در انسان باشد.
در این مطالعه تجربی 12 سر خرگوش سفید نژاد نیوزلندی به 3 گروه 4 تایی تقسیم شدند. در گروه آزمایش (L) اول لیدوکائین 2% با دوزmg/kg 4، در گروه (T) آزمایش دوم ترامادول با دوزmg/kg 4/4 و در گروه (T-L) سوم ترکیب لیدوکائین mg/kg 2 و ترامادول mg/kg 2/2 به کار رفت. بلوک حسی، بلوک حرکتی، ضربان قلب، تعداد تنفس و دمای رکتال، 10 دقیقه قبل از تزریق و در فواصل زمانی 10 دقیقه بعد از تزریق تا دقیقه 90 اندازه گیری شد. جهت آنالیز آماری از نرم افزار spss و برنامه آنالیز paired sample t-test استفاده و سطح معناداری (p<0/05) در نظر گرفته شد.
براساس نتایج این تحقیق تاخیر در شروع بی حسی و بی حرکتی با داروی ترامادول (دقیقه 3/0±3) افزایش معنا داری نسبت به گروه لیدوکائین-ترامادول (دقیقه 5/0±25/1) و گروه لیدوکائین (1 دقیقه) داشت (05/0(P<. همچنین در مورد طول دوره بی حسی و بی حرکتی گروه ترامادول (دقیقه 5/2±7/13) بیشترین کاهش معنادار را نسبت به گروه لیدوکائین-ترامادول (دقیقه 1/14±20) و گروه لیدوکائین (دقیقه 10±30) داشت (05/0(P<. در این مطالعه داروی لیدوکائین نتایج بهتری را نسبت به ترامادول و ترکیب لیدوکائین-ترامادول در تزریق به صورت اپیدورال در خرگوش نشان داد.