بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر رضایت زناشویی زوجین شهرستان مرودشت

این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر رضایت زناشویی زوجین شهرستان مرودشت طرح این پژوهش، روش نیمه تجربی از نوع (پیش آزمون – پس آزمون) با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجینی است که در کلاس های گروه سلامت شهر مرودشت شرکت کرده اند. جهت نمونه گیری، ابتدا تمامی افراد پرسشنامه را تکمیل کردند و پس از نمره گذاری، 30 زوج که پایین ترین نمره را کسب کرده بودند؛ به روش تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. به روش تصادفی ساده 15 زوج در گروه آزمایش و 15 زوج در گروه کنترل جایگزین شدند ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه رضایت زناشویی (انریچ 1) است.
یافته ای این تحقیق با پژوهش های مهدویان (1376)، مرادی (1379)، مارکمن و همکاران، آکوردینو و گورنی (1993)، مارکمن (1991)، لانگ (1999)، مردای و همکاران)1387)، یالسین (2007)، رینگ، بلوم و مارکمن (1992)، رونان و دریر (2004)، کلاین و استافورد (2004) همسو و هماهنگ است و در تمامی این تحقیقات همانند نتیجه این تحقیق چنین بدست آمده است که آموزش مهارت های ارتباطی بر رضایت زناشویی زوجین تاثیر داشته است.
تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی و استنباطی نشان داد آموزش های مهارت های ارتباطی بر رضایت زناشویی زوجین تاثیر دارد اما متاثر از خصوصیات جمعیت شناختی گروه نمونه (طول مدت ازدواج و تفاوت سن زوجین) نیست.