مقایسه سبک های رهبری مدیران مدارس هیات امنایی و عادی استان همدان بر اساس مدل باس و اولیو

هدف از این پژوهش، مقایسه مدارس ابتدایی هیات امنایی و عادی استان همدان بر اساس سبک های رهبری تحولی، تبادلی و عدم مداخله گر است. روش پژوهش از توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی معلمان مدارس ابتدایی هیات امنایی و عادی استان همدان به تعداد 5137 نفر است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 582 آزمودنی (هیات امنایی 226 معلم و عادی 356 معلم) برآورد گردید. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک های رهبری بس و اولیو (1995) استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 965/0 تعیین گردید. از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل واریانس یک طرفه در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که سطح رهبری تحولی، تبادلی و عدم مداخله گر در کلیه مدارس بالاتر از متوسط است. آزمون t گروه های مستقل آشکار کرد که در مدارس هیات امنایی وضعیت رهبری تحولی و در مدارس عادی وضعیت رهبری تبادلی و عدم مداخله گر بهتر می باشد. به علاوه در مدارس هیات امنایی بر حسب جنسیت معلمان درباره ی رهبری تحولی، تفاوت معناداری وجود ندارد، اما در مدارس عادی تفاوت معناداری به دست آمد. همچنین بین جنسیت معلمان با رهبری تبادلی و عدم مداخله گر، تفاوت معناداری وجود دارد، و میانگین معلمان زن بیشتر است. نتایج تحلیل واریانس بیانگر آن است که در کلیه ی مدارس بر اساس سطح تحصیلات معلمان راجع به رهبری تحولی، تبادلی و عدم مداخله گر تفاوت معناداری وجود دارد. افزون بر این، در مورد اثر سابقه خدمت بر رهبری تحولی در مدارس هیات امنایی و عادی تفاوت معناداری مشاهده شد، لیکن درباره ی رهبری تبادلی و عدم مداخله گر تفاوت معناداری به دست نیامد.