بررسی اثر محیط کشت حاصل از سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی بر نارسایی حاد کلیوی ناشی از سیس پلاتین در موش صحرایی

سیس پلاتین یکی از موفق ترین داروها برای مقابله با بسیاری از سرطان ها است، اما میزان سمیت حاد کلیوی بالای آن، تجویز این دارو را محدود می کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی بر نارسایی حاد کلیوی ناشی از سیس پلاتین در موش صحرایی می باشد.
در این مطالعه از موش صحرایی نر، نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند و در هر گروه شش حیوان قرار گرفت. یک گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد که هیچ تزریقی در حیوانات این گروه صورت نگرفت. سه گروه دیگر سیس پلاتین را به صورت داخل صفاقی با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم یک بار در ابتدای آزمایش دریافت کردند. سپس به یکی از این سه گروه محیط کشت رویی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی و به گروه دیگر محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی به صورت داخل صفاقی به مدت سه روز متوالی تزریق شد. پنج روز بعد از تزریق سیس پلاتین، نمونه های کلیه و خون حیوانات مورد آزمایش برای بررسی های بافت شناسی و بیوشیمیایی جمع آوری گردید.
نتایج کاهش معنی داری در میزان آسیب بافت کلیه، میزان اوره و کراتینین سرم خون نشان داد. همچنین افزایش معنی داری در میزان وزن بدن در گروه دریافت کننده محیط کشت رویی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی نسبت به گروه سیس پلاتین و گروه دریافت کننده محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی مشاهده گردید.
نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند که فاکتورهای ترشحی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی می توانند در برابر سمیت کلیوی ناشی از سیس پلاتین اثر محافظتی داشته باشند.