چیستی معنا

حقیقت معنا چیست؟ جایگاه آن کدام است؟ چه تفاوتی با مفهوم و مصداق و واقع دارد؟ آیا امری ذهنی است یا خارجی و یا نه ذهنی و نه خارجی؟ تفکیکش از مفهوم و غیر آن چه آثاری دارد؟ این همه پرسش هایی بنیادین را در باب ماهیت و هستی شناسی معنا رقم می زنند.
برخی معنا را با مفهوم یکی دانسته و بعضی معنا را با مصداق خلط نموده اند. گروهی معنا را از مصداق و واقع متمایز ندیده اند و دسته ای نیز آن را رابطه ای میان لفظ و واقع پنداشته اند. چه اینکه دیگر عده، آثار و کاربرد معنا را با خود آن یکی انگاشته اند. تفکیک معنا از مفهوم و مصداق و واقع، و تفکیک هر کدام از یکدیگر از دغدغه های اساسی این پژوهش به شمار می رود. معنا همانی است که مفهوم از آن حکایت می کند و مصداق بدان قید می زند و واقع به آن عینیت می بخشد و لفظ هم برای آن وضع می گردد. معنا اصل است و مفهوم و مصداق و واقع فرع آن و معنا بر همه آنها تقدم رتبی دارد.