تاثیر آموزش گزارش نویسی مشکل مدار بر ویژگی های گزارش پرستاری

گزارش نویسی به عنوان یک چارچوب فعالیتی برای ارائه و ارزیابی مراقبت های پرستاری محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش گزارش نویسی مشکل مدار بر ویژگی های گزارش پرستاری بود.
این مطالعه نیمه تجربی، روی پرستاران شاغل در بیمارستان های سیدالشهدا و طالقانی شهر ارومیه انجام شد. 60 پرستار به روش در دسترس انتخاب و سپس پرستاران شاغل در بیمارستان سیدالشهدا (30 نفر) در گروه مداخله و پرستاران شاغل در بیمارستان طالقانی (30 نفر) در گروه کنترل قرار گرفتند. جهت گروه مداخله کارگاه آموزشی گزارش نویسی مشکل مدار اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از چک لیست استفاده گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و آزمون های آماری آزمون تی مستقل و کای اسکوئر با استفاده از SPSS نسخه 16 انجام یافت. یافته های این مطالعه نشان داد که بعد از آموزش گزارش نویسی مشکل مدار، میانگین نمرات گزارش پرستاری در شیفت های صبح، عصر و شب بین دو گروه کنترل و مداخله اختلاف معناداری وجود داشته است (05/0 > P). نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد نمره گزارش نویسی کل در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بعد از انجام مداخله تفاوت آماری معناداری داشت (0001/0 > P).
نتیجه گیری کلی: بر اساس یافته ها، روش گزارش نویسی مشکل مدار تاثیر مثبتی بر ویژگی های گزارش پرستاری دارد، لذا پیشنهاد می شود این روش گزارش نویسی توسط پرستاران به کار گرفته شود.