بررسی ظرفیت بهینه ی تولید انرژی با استفاده از روش برنامه ریزی فازی (مطالعه ی موردی نیروگاه سیکل ترکیبی شریعتی)

فعال تر شدن خصوصی سازی در بازار برق کشور، ضرورت توجه به سودآوری نیروگاه های تولید برق و حرکت به سمت رقابت را جایگزین انحصار دولتی کرده است. در فرایند حداکثر سازی سود بازار برق، عواملی با ویژگی عدم صراحت وجود دارند. این عدم صراحت باید در مدل های بهینه سازی بنگاه وارد شود. یکی از راه های آن استفاده از منطق و ریاضیات فازی می باشد. در این مقاله مساله ی برنامه ریزی تولید نیروگاه برق شریعتی با استفاده از منطق و ریاضیات فازی انجام گرفته است. بر این اساس در بررسی مجموعه ی بهینه ی جواب ها، از روش NSGAII استفاده شده است. میزان بهینه ی تولید برق برای ژنراتورها در فاصله ی زمانی 24 ساعت و با در نظر گرفتن محدودیت های موجود به گونه ای تعیین شده است که اولا، در هر ساعت میزان تقاضای بار نیروگاه برآورد شود، ثانیا نوعی از تخصیص که بتواند بیش ترین سود را برای نیروگاه ایجاد کند، در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد با استفاده از روش فازی می توان سود بیش تری را نسبت به وضعیت فعلی نیروگاه به دست آورد.