رابطه میان نیاز به شناخت، خودکارآمدی آموزشی و انگیزه یادگیری/انگیزه آموزشی، با انتقال آموزش در میان کارآموزان مرکز کارآفرینی دانشگاه اصفهان

آموزش کارآفرینی از مهم ترین برنامه های آموزشی غیر رسمی است که در بسیاری از مراکز آموزشی در حال انجام است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه نیاز به شناخت، خودکارآمدی آموزشی و انگیزه یادگیری/انگیزه آموزشی با انتقال آموزش است. طرح پژوهش از نوع همبستگی است و تعداد 164 نفر از کارآموزان مرکز کارآفرینی دانشگاه اصفهان در دو مرحله پیش آموزشی و پس آموزشی مورد سنجیده شدند. پرسشنامه های مرحله پیش آموزشی عبارت بودند از: مقیاس نیاز به شناخت کاسیوپو، پتی و کائو (1984)، مقیاس خودکارآمدی پیش آموزشی کوئینونز (1995) و پرسشنامه انگیزه یادگیری نو و ویلک (1993). پرسشنامه های مرحله پس آموزشی تحقیق عبارت بودند از: پرسشنامه خودکارآمدی پس آموزشی براون (1999) و پرسشنامه محقق ساخته انتقال آموزش. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین همه متغیرهای تحقیق و انتقال آموزش روابط مثبت معناداری وجود دارد؛ به علاوه نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که دو متغیر نیاز به شناخت و خودکارآمدی پس آموزشی توان پیش بینی انتقال آموزش را دارند. با عنایت به این موضوع که سازه های نیاز به شناخت و خودکارآمدی پس آموزشی از طریق آموزش قابل ارتقا هستند، می توان انتظار داشت که با طراحی برنامه های آموزشی بر مبنای این دو متغیر انتقال آموزش به عملکرد نیز افزایش یابد.