بررسی فراوانی علل لاپاراتومی در ترومای نافذ و غیرنافذ شکمی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 1391 1388

تروما شایع ترین علت مرگ در سنین یک تا 44 سالگی و سومین علت مرگ بدون توجه به سن می باشد. ترومای شکم یکی از شایع ترین موارد تروما است. لاپاراتومی می تواند روش درمانی بکار برده شده در ترومای شکم باشد. هدف مطالعه بررسی فراوانی علل لاپاراتومی در ترومای نافذ و غیرنافذ شکمی می باشد.
مطالعه به صورت توصیفی گذشته نگر بر روی بیمارانی که به دنبال ترومای شکمی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 91-1388 تحت لاپاراتومی اورژانسی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه از پرونده های موجود در مرکز تروما استخراج و با استفاده از نرم افزار آماری16.0 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آزمون آماری نظیر آزمون فیشر و کای اسکوار جهت آنالیز داده ها استفاده گردید.
از 166 بیمار ترومایی که لاپاراتومی شدند، 120 بیمار (72/3%) ترومای غیرنافذ و 46 بیمار (27/7%) دچار ترومای نافذ بودند. اغلب بیماران در دهه دوم و سوم زندگی بودند و 130 بیمار (80%) مرد بودند. تصادف اتومبیل و چاقوخوردگی شایعترین علت تروما غیرنافذ و نافذ بود. طحال شایع ترین ارگان آسیب دیده می باشد. در ترومای نافذ و غیرنافذ به ترتیب 25 مورد (54/3%) و 13 مورد (10/8%) لاپاراتومی منفی وجود داشت. میزان مورتالیتی 7/2% بود.
این مطالعه نشان می دهد که ترومای غیرنافذ شایع تر از ترومای نافذ است و تصادف اتومبیل و چاقوخوردگی شایع ترین علت ترومای شکمی می باشد. مورتالیتی در ترومای غیرنافذ بیشتر از نافذ بود. این ضرورت توجه بیشتر مسولین را به جلوگیری و کاهش حوادث تصادف اتومبیل و مشکلات فرهنگی اجتماعی را نشان می دهد.