آزمون پایداری مالی در ایران

سیاست مالی پایدار سیاستی است که تضمین می کند نست بدهی دولت به تولید ناخالص داخلی به مقدار تعادلی خویش باز می گردد. این مطالعه پایداری سیاست های مالی دولت ایران را در بلندمدت و کوتاه مدت بر اساس مطالعه Hamilton and Flavin (1986) و Martin (2000) بررسی نموده است. بررسی روابط بلندمدت بین متغیرهای مخارج و درآمدهای دولت در دوره زمانی 1370 تا 1389 با تواتر فصلی نشان داد که پایداری مالی در ایران ضعیف بوده و دولت حتی با استفاده از چاپ و انتشار پول و درآمدهای حق الضرب و نفت در بلندمدت نتوانسته است مخارجش را از محل درآمدهای خود تامین مالی نماید. همچنین، نتایج تحلیل کوتاه مدت نشان داد که ایران بدون استفاده از درآمدهای نفتی در دوره زمانی 1370 تا 1389 در وضعیت ناپایداری مالی قرار داشته و حتی با وجود درآمدهای نفتی سیاست های مالی دولت تنها در سال های 1382 تا 1389 از ثبات برخوردار بوده است.