بررسی تغییرات ترکیب بدن شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) در سنین و اوزان مختلف

به منظور بررسی ترکیب شیمیایی بدن شاه میگو در مراحل مختلف زندگی، حدود 10 هزار عدد نوزاد دراستخر خاکی رها سازی شدند. نمونه برداری در سه مرحله از شاه میگوهای 1 ماهه، 4 (4-3 گرم) ماهه و 16 ماهه انجام گرفت. پس از تفکیک جنس نر و ماده و تقسیم بدن شاه میگو به 6 قسمت چنگال، پوست کاراپاس، امعاء واحشاء، گوشت شکم، پوست شکم و دم، ترکیب شیمیایی قسمتهای مختلف تعیین شد. مقدار درصد چربی و خاکستر بدن در شاه میگوهای آزمایشی با افزایش سن افزایش پیدا کرد. میزان چربی در شاه میگوهای آزمایشی بین 2 تا 5/3 درصد، مقدار پروتئین بین 37 تا 45 درصد و میزان فیبر بین 33تا 35 درصد نوسان داشت. میانگین مقدار ترکیب شیمیایی بدن در شاه میگوهای نر و ماده تفاوت معنی داری را نشان نداد(05/0 p>). بیشترین میزان پروتئین در گوشت شکم(درجنس نر و ماده به ترتیب 13/74 و 8/72 درصد) و بیشترین مقدار چربی در امعاء و احشاء(در جنس نر و ماده به ترتیب 43/8 و 49/10 درصد) این گونه برآورد گردید. پوست شکم، پوست کاراپاس و دم با مقدار حدود 16-15 درصد فیبر مهمترین اندام های حاوی فیبر در شاه میگو بودند. میزان خاکستر قسمت های مختلف بدن عمدتا از 30 تا 50 درصد متغیر بود و کمترین مقدار آن در گوشت شکم (حدود 8 درصد) تعیین گردید. بین میانگین اجزاء شیمیایی در اندام های مختلف بدن اختلاف معنی داری وجود داشت(05/0 p<).