ارزیابی کارایی مدل های FSM، PSIAC وEPM در برآورد تولید رسوب اراضی مرتعی (مطالعه موردی: حوضه آبخیز سرخ آباد، استان مازندران)

در مطالعه حاضر، به منظور بررسی وضعیت فرسایش خاک و تولید رسوب در حوضه آبخیز سرخ آباد استان مازندران، ابتدا به اندازه گیری رسوب ویژه مشاهده ای از طریق بررسی ابعاد رسوبات تجمع یافته در پشت دو بند سنگ و ملات موجود در خروجی حوضه مذکور پرداخته و سپس با به کارگیری مدل های FSM، PSIAC وEPM کارایی هر یک از این مدل ها در برآورد میزان فرسایش و تولید رسوب منطقه مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج حاصل مقدار رسوب مشاهده ای و اندازه گیری شده در پشت بندهای موجود در منطقه مورد مطالعه، 997/390 تن در کیلومترمربع در سال به دست آمد که این میزان برای مدل های FSM (رابطه 10)، PSIAC و EPM به ترتیب 411/611، 157/239 و 436/280 تن در کیلومترمربع در سال برآورد گردید. هم چنین درصد خطای نسبی محاسبه شده برای مدل های فوق، به ترتیب معادل 22، 36 و 50 درصد بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده، مدل EPM به دلیل درصد خطای نسبی کم تر نسبت به سایر مدل های به کار رفته، کارایی بهتری در برآورد فرسایش و تولید رسوب در حوضه آبخیز سرخ آباد داشته است.