بررسی تطبیقی مکان یابی مسکن مهر در شهرهای تبریز، مرند و هادی شهر

امروزه برای نیل به توسعه و عمران ناحیه ای مناسب در هر منطقه ای، ارزیابی و تجربه و تحلیل ساختار طبیعی و عوامل انسانی آن منطقه برای استقرار هر کاربری ضروری می باشد. طرح مسکن مهر طی 6 سال گذشته در تمامی شهرهای کشورمان، برای تهیه مسکن برای اقشار فاقد مسکن مورد تصویب و اجرا قرار گرفت و اکثرا محل استقرار این مساکن در خارج از محدوده شهرها و با توجه به ارزانی قیمت زمین مکان یابی شده و مسایل محیط طبیعی این مجتمع های مسکونی و محدودیت های محیط طبیعی در مکان یابی این مجتمع ها مد نظر قرار نگرفته است. در این پژوهش با لحاظ نمودن معیارهای متنوع طبیعی در راستای کمک به تحقق توسعه پایدار در راستای محیط طبیعی، با استفاده از مدل AHP و بهره گیری از 9 معیار محیطی به پهنه بندی اراضی محدوده های شهرهای تبریز، مرند و هادی شهر استان آذربایجان شرقی در راستای ارزیابی مکان فعلی مجتمع های مسکن مهر و مکان یابی مناسب از نظر محیط طبیعی اقدام شد. هم چنین قابل ذکر است که در ادامه پژوهش با استفاده از مدل TOPSIS پهنه های مناسب شناسایی شده بالای 50 هکتار با توجه به 5 معیار مهم کالبدی دخیل در مکان یابی بهینه طرح مسکن مهر، مورد ارزیابی و رتبه بندی قرار گرفته و مناسب ترین مکان ها که می بایستی مساکن مهر در آن ها اجرا می شد مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر، هفت پهنه کاملا مناسب را با توجه به شاخص های مورد مطالعه برای ایجاد مجتمع های مسکونی در شهر تبریز و 5 پهنه برای هر دو شهر مرند و هادی شهر را نشان می دهد. در ادامه پژوهش پهنه های شناسایی شده با استفاده از مدل تحلیل حساسیت، نسبت به معیارهای مورد استفاده مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که هیچ کدام از مجتمع های مسکن مهر اجرا شده در شهرهای مورد بررسی دارای شرایط محیطی مناسب نبوده و هیچ هم خوانی با مکان های بهینه شناسایی شده را ندارند.