برابریابی فارسی دو ساخت نحوی «ماکان له ان یفعل» و «کان + ماده فعل» در قرآن کریم

برای ترجمه یک متن، نخست باید پیام متن مبدا بر پایه تمامی عوامل شکل دهنده پیام آن متن در زبان مبدا به درستی دریافت شود. از مهمترین عوامل سازنده پیام، ساخت های نحوی متن مبدا است. این ساخت ها در تحلیل های بین زبانی و ترجمه، نقش بنیادی در شکل دهی معنای متن دارد. در این مقال به تحلیل دو ساخت نحوی «ماکان له ان یفعل» و «کان+ماده فعل» پرداخته و پس از تحلیل برابرهای این دو ساخت در فارسی و بررسی برخی از ترجمه های این دو عبارت، به ارائه ترجمه ای همسان و مبتنی بر تحلیل های انجام یافته از این ساخت ها با توجه به دیدگاه های نحویان، اعراب پژوهان و مفسران و دستور زبان فارسی، همت گمارده می شود.
در بخش تحلیل نحوی «ماکان له ان یفعل» روشن می گردد که خبر این ساخت در جمله موجود و همان اسم مصدر به لام جر است و دلیلی بر تقدیر آن وجود ندارد و غرض در این ساخت نفی توان یا سلب حقی از سود خداوند است و در ساخت «شرط+کان+اسم فاعل ماده فعل» مراد قصد بر انجام کار است.